zehir zemberek býçak gibi bir geceydi diyarbekir nefesini tutmuþ ay tarifsiz dehþet içinde gökyüzü boþaltmýþ yýldýzlarýný karanlýk kapkaranlýktý esrar sarýyordu dünkü bebeler bitlis sarýsýna sur dibinde fýsýldaþarak ellerinde çayýn kaçaðý volta yok racon yok ..... pusular hayýn pusular daracýk sokaklarýnda mardinkapýnýn ense kökümüzde soðuk bir namlunun sýmsýcaklýðý ölüm gelmiþ hoþgelmiþ sefa gelmiþ korku yok ölümse ölüm cehennemin nefesi diyarbekirdi diyarbekir ta kendisi çaresizliðin sýcaktý çok sýcaktý uçaksavar ve füze cayýrtýsý yakaladý bir gülü hevsel bahçelerinde gül kana kesti ..... birayemýn agir ketye dilemýn kan kustu gece kan kustu gözbebeklerim umut yok bahar yoktu hamravat bir damla kandý akmaya korkan dicle kývranarak göðe uzandý gök kankýrmýzý de gel sevda ol gel memleket ol bir güvercin havalansa karacadað kokulu sevda masallarý söylese bir keklik pýnarbaþýnda suyla oynaþsa kan güle dönse bir elimde kýpýr kýpýr yýldýzlar diðerinde gülümsemesi çocuklarýn de gel caným ol hasretimsin düþlemeye doyamadýðým
mehmet fikret
Sosyal Medyada Paylaşın:
bertrandd Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.