Gök-yer! Kuþ fýrtýnasýydý, önceleri hep gördüðüm Ve gökyüzünde herkesin özgür uçabileceðini… Þimdi ne koklasam barut kokusu, salyasý alçaðýn Maðarasý çocukluðumu anýmsýyorum Siz dað çocuðu deyiverin…
Baharlarý Bayramlarý Ve de bizi, Bizden sakladýlar; Haykýrmaklarýmýzdan Düþ kurmayalým diye… Her þeyi masal tadýnda sundular
Oysa bir insan Düþsüz yaþayabilir mi? Yaþayýn diyorlar! Eðer onlar olmak için tepedekilerin…
Zaman nasýl da bitiriyor insaný Ve isyanlarý… Varsýl, yoksul demeden Tümsekliklerde saklayabiliyor! Toprak gibi insan Ýnsan gibi toprak çukurluklar!
Üç yaþam yaþanýr; Sahici Düþ içindeki yaþam Bir de oyun gibi Yalan olan yaþamlar...
Ne söylesek, ne yazsak politik…
H.ROJRONÝ YAY/ HAZÝRAN/2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
DemAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.