UZAKLAR

Mesafelerin ne ehemmiyeti var,
Nereden bakarsam bakayým seni görüyorum.
Amsterdam, Prag, Nazým hatýratlý Moskova...
Ne yazar neresi olmuþ, Ya Pekin diyeceksin?
Yok, evhamlanma...
Uzaklýklar dayanamaz beynimdeki koridora.
Gelmiþ geçmiþ en derin yarayý deþtin bugün;
Senden uzaklaþmak için vurmuþtum yollara.
Olmadý! Yollar kesmedi senin anýmsatýklarýný,
Uzaðým, olabildiðnce; kaçýyorum belkide alabildiðince...
Bilemezsin, anlayamzsýn, göremezsin; belki mutlu
belkide huzurlu...
Deðil! Hiçbirisi, hiçbir þey! Aklýmda geçen sensin sadece.
Eskisi gibi takýlýp kalmýyorum bir yere, bir þeylere.
Umut etmiyorum, heyhat, hep bildiðn yalnýzlýðýmýda
Umursamaz oldum.
Dün yalnýzlýðýmý bir kadehe doldurdum.
Kimsesizliðim, çaresizliðim fondip oldu kadehlerde.
Ne yalan söyleyeyim, seni gözlerim aramadý deðil,
Yoktun! Belli ki unutmuþtun... Belki sende umarsýz,
Kimbilir, bir þiþede beni içtin?
Gördün mü, yokmuþ yalnýzlýðýn ve mesafelerin önemi.
Belki de sen bana dün bir bardakta ömür biçtin?
Ben dolaþýrken amsterdam kanallarýný baþý boþ,
Sarhoþ!..
Sen acýlarýný raký diye içtin.
Acýmasýz olduðunu biliyorum gurbetin , yollarýn.
Sen de bilirsin, yol hayallerini, bilirsin bir yudumda çekmeyi.
Bilirim, mezen bir duman sigara,
Yok yok... Fena olmaz bir dilimde elma.
Uzakta ben de öðrendim sana son defa gülüp, "elveda" demeyi!
Bakma mazlum oluþuma, aldanma çocuk yanlarýma.
Kanýksadým bir yudumda içmeyi anýlarýmý.
Uzun yollara aldanma; yanýltýr, bugün "hoþçakal" tüm sevdalarýma.
Karanlýkta ürkmediðini bilirim, korkmadýðýnýda...
Zavallý, çaresiz olmadýðýný farkedeli uzun olmadý,
Tanýrým, yýrtýcýlýðýný bir kaplan timsali.
Dayanamazsýn bana,
Bir de uzun yollar olmasa?
Ali BEKTAÞ/22 Haziran 2012/ Amsterdam
Sosyal Medyada Paylaşın: