Müflis
Üç nefeslik dünyada, ne ola ki emelim?
Bu günlük rýzkýmýz var, yarýnda Allah kerim.
Arý duru sevginin, mayasýyla temelim,
Hamurunda insanlýk, harcýnda alýn terim.
Piþirdi hayat bizi, mihnetin kucaðýnda,
“Yandým” diyene kadar, muhannet ocaðýnda,
Þimdi küller savrulur, gönlümün sýcaðýnda,
Ateþten gömlek giyer, akkordan aþlar yerim.
Gerçek aþkýn narýyla, yüreðimiz daðlandý,
Kandile fitil olduk, iliðimle yaðlandý,
Günah sevap iþleyen, damarlarým baðlandý,
Müflis olduk cihanda, kalmadý hayrým þerrim.
Abartýsýz ne ise, enim boyum ve okkam,
Bizi bilenler bilir, araya yalan sokmam,
Çalýþýr çabalarým, tevekkülse son noktam,
Ne verirse Yaratan, ona da “þükür” derim.
Karþýma ne çýktýysa, kahýr lütuf karýþýk,
Aþinayým her yüze, her fiile alýþýk,
Ruhum, nefsim, bedenim, aklým, fikrim barýþýk,
Ötelerle iç içe, sarmaþ dolaþtýr beri’m.
Kimselere kalmadý, zerre kadar minnetim,
Cefadan onur geldi, izzet oldu zilletim,
Yýllardýr yaralýydým, deva buldu illetim,
Gönlümüz ferahlaþtý, selamettedir serim.
22.06.2012…Mustafa Yaralý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.