Yýldýz yýldýz umutlarým ellerimde
Koþarken mavi sahillerde
Gökkuþaðýnýn renkleri yüreðimde
Ben hiç büyümedim ki
Büyüdün dediler sadece
Ansýzýn esen rüzgarlarla daðýldý saçlarým
Fýrtýnalarla kundaklandý sevinçlerim
Taþa takýldý ayaðým
Zehirli sarmaþýklar,
Yabani otlar sardý etrafým
Köklerinden sökerken
Kanadý, diken battý
Gözyaþlarýmdý arkadaþým
Acýlarýmla büyümeye çalýþtým
Ama hiç büyüyemedim ki
Sýradaðlardý sevdiklerim
Griden yeþile
Sisli duman baþlarý
Maðrurdu hepsi
Öfkelerinde lavlarýyla yandým
Sevinçlerinde þarkýlar söyledim
Öylece olduðu gibi sevdim
Olduðumca sevilmekti tek isteðim
Daðdý onlar
Yüksek hemde çok yüksek
Çocuktum zirvelerine gidemedim
Þýmardým küstüler
Yaramazlýk yaptým terk ettiler
Çocuktum hiç büyüyemedim ki
Büyü dediler
Akýllý uslu ol
Dinlemedim ki
Uçurtmamý aldým çýktým kýrlara
Yuvarlandým çimlerde
Papatyalardan taç yaptým kendime
Býraktým herkesi kendi haline
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.