Sevgililerimden Bana Kalan

bir sevgilim vardý,
adý mühim deðil…
kaçýp kaçýp geceleri
soluðu alýyordu yanýmda,
yalan deðil, benden cesurdu
o yüzden ayrýldýk zaten.

cesur kýzdan sonraki sevgilimse
benden çok içerdi,
bir keresinde hiç unutmam,
koskoca yetmiþliði tek baþýna içip
öyle bir aðladý ki bardaktan boþalýrcasýna,
çok iç-liydi çok…iç-ki-li…
sonradan anladým niye bu kadar içtiðini…

sonra, bir sevgilim daha oldu
epey uzun çýktýk onunla
iyi dayandý kýzcaðýz
tam tamýna bir ay,
bir sabah uyandýðýmda,
sigara kaðýdýna yazýlmýþ bir not buldum,
hem de sigara kutusundan kestiði harflerle yazmýþ
ne yazdýysa bilmiyorum…
hiç okumadan avuçlarýmda iyice yuvarlayýp
çöp kutusuna attým.
anladým…
ve sigaraya baþladým.

sonraki sevgilimse benden bayaðý bir uzundu,
bir gün beni öpmek için eðildiðinde,
beli tutuldu.
apansýz kaldýrdýk hastaneye,
beli sandýk meðer yüreði tutulmuþ,
ameliyata aldýlar…
aldýlar… ve bir daha vermediler,
bekledim inatla gelir diye,
bekledim…bekledim… bekledim…
gelmeyince kalkýp yanýna gittim,
bu sefer öpmek için
ben eðildim…

ondan sonra hiç sevgilim olmadý,
çünkü yüreðim hep
eðik kaldý.

08-09-2004 Ýzmir
Sosyal Medyada Paylaşın: