İnsan hakları

“Ýnsan haklarý” denen, evrensel beyanname,
Bizim Anayasada, lastik gibi sünüyor.
Hukukçu hak tanýmaz, despotlukta allame.
Ýhtiraslar uðruna, çok ocaklar sönüyor,
Gözler kör, kulak saðýr, yazýlsa da hal name.

Bir tarafta özgürlük, hücre var diðer yanda,
Yoksulun yaþam hakký, bedavadan nefes mi?
Muhannet kýskaçlarý, pençe olurken canda,
Ýnsanýn gönül evi, kemikten bir kafes mi?
Mihnet; elde kelepçe, ayaklarda palanga.

Buzdolabý, fýrýnmýþ, bilgisayar neyine?
Çamaþýr makinesi! Býrak elde yýkansýn.
Kýyaklarý biter mi? Avukatýn bey’ine.
Talimat almýþ çünkü “yürekleri yakasýn”
Tehdit et, korkut, sindir, acýma bir þeyine.

Varsýn ayakaltýnda, kalsýn onur haysiyet,
Bana ne kardeþim, düþen düþsün zillete.
Üzüm yemek var amma, baðcýyý dövmek niyet.
Hak tanýmaz bu zümre, reva görür illete,
Günahýndan ziyade, ödettirirler diyet.

Bir zamanlar SSK aylýk yüzde yirmi beþ,
Maliye yüzde yirmi, aylýk faiz alýrdý.
Giriþimci hep “gele”, devlet atardý “düþeþ”
Hükümet sevinirken, bize linç’i kalýrdý,
Þimdiki vurguncular, onlar ile öz kardeþ.

Avukatýn riski yok, riski alana düþman,
Zaafa düþenlerin sýrtýndan geçim saðlar,
Taþta elin, kuþ elin, cebi bu yüzden þiþman,
Kendi geri planda, iþi çömezi baðlar.
Böyle kutsa davadan, neden olsun ki piþman?

Haklý çýkmak adýna, insanlarda don koymaz,
Bunlar çaðdaþ, modern, yasal birer harami.
Vampir gibi kan emer, yamyam gibi hiç doymaz.
Gayri meþru geçinir, mubah sayar haramý,
Hak etmeden giydiði, cübbeyi asla soymaz.

Para parayý çeker, güçlü güçlüyü korur,
Ýþte insan haklarý, bizde böyle çalýþýr,
Baþlangýcý tehditli, rencideyle son bulur.
Yaþamak buysa eðer, yaþayanlar alýþýr.
“Zulüm’le abat olan, akýbet berbat olur”

20.06.2012…Mustafa Yaralý


Sosyal Medyada Paylaşın: