SEN ÖLÜRSEN KİM ÜZÜLÜR..?

Biliyorum gidiyorsun
Yüzünde yine o hiç eksilmeyen tebessümün
Baþýn dik
Gözlerinden süzülen iki damla yaþ
Belli etmek istemediðin sarý hüzünler
Yaðmurlar yaðýyor yaz gününde
Ve yine kamufle edilemeyen hýçkýrýþlar
Ve siluetin
Gitme...





Dünü düþündüm birdenbire
Bugünle yarýna takýl diyenlerin aksine
Silip atmak mümkün mü sence..?
Adým adým yollar
Vatan, millet Sakarya’lar
Senle büyüdüðüm hatýralar
Sevdiðin yemeklerin listesi
Süründüðün kokular
Ah o nazlar...
Takýndýðýn o hýnzýr ifade..
Ellerin þimdi nerde..?
Ne olur, gitme....





Bilirsin caným
Ben de saklarým hüzünlerimi yüreðimde
Aðlarým köþelerde
Ýstanbul kadar uçsuz bucaksýz
Ýstanbul kadar ketumlaþýrým bazen de
Sen bilmezsin çaðlayanlarýmýn akýþýný
Göstermem ki kimselere
Þimdi duygularýmý uluorta býrakýyorum istemsizce
Keþke elimde olsa diyebiliyorum sadece
Kendime söz geçiremediðim anlar
Ah o vedalar..
Bitmiyor nedense
Kaderde..
Gitme...





Bazen mecburidir gitmeler,bazen kaçýnýlmazdýr
Hüzünler, yollar, daðlar sýradýr
Lakin gitmeyi zorunlu kýlan koþullar ufuktadýr
Sen bakma söylediðime.
Ne olur, gitme...





Silebilir misin ardýnda kalanlarý çok uzaklarda..?
Gülebilir misin, içten atabilir misin kahkaha..?
Þen þakrak bakabilir misin hayata..?
Düþünme bunlarý, iyi bak kendine..?
Ne olur, gitme...





Gün gelecek
Beni anlayacaksýn, biliyorum
Gurbet sana neler kazandýracak
Neler kaybettirecek..?
Özlemlerin hiç bitmeyecek
Geleceksin kýsa süre
Yine döneceksin mecburiyetle
Kazandýklarýn da olacak elbette..
Herþeyden önce insanlarý daha kolay tanýyacaksýn
Ýlk intibada en ciddi hatalarýný anlayacaksýn
Vurmayacaksýn yüzlerine
Fakat uzaklaþacaksýn
Veya mesafeni ayarlayacaksýn..





Hatasýz insan yoktur bunu bilesin
En ciddi dönüþümsüzlüklerde son noktayý yerleþtirmelisin
Bunu zamanla öðreneceksin..





Ne kadar çok farkedersen farkýndalýklarý
Altý çizili olmazca olmazlarý
Belki daha çok üzüleceksin
Belki daha fazla yara alacaksýn
Çünkü sen narin bir eser gibi özendiðin insanlardan
Hak ettiðin deðeri bulamayýnca
Önce kendini sorgulayacaksýn...
Doðru yoldasýn
Lakin doðrularýn ayak altýnda ezildiði
Yanlýþlarýn baþ tacý edildiði bir dünyadayýz..
Yine üzülen sen olacaksýn..
Beni o zaman daha iyi anlayacaksýn...





Senden her zaman emindim
Yine ayný güvenle gönderiyoum seni çok uzaklara
Elbette taktýðým hazan yapraklarý olacak bu ara omuzlarýma
Beni kimse anlamayacak belki..
Anlatýrsam da sýkýlacak, gidecekler öfkeyle
Yine gecelerle konuþacaðým
Sokak lambalarý bir bir yanacak
Bense yýldýzlarý sayacaðým..
Takvimlerden yapraklar koparacaðým
Yine sessiz dudaklarýma mühürler vuracaðým
Yine kollarýma kanatlar takacaðým
Temsili sana uçacaðým
Kimseler görmeden geri döneceðim
Yataðýma uzanacaðým
Uyuyacaðým...
Yine senli rüyalardan uyanacaðým...
Sabah olacak hayra yoracaðým...




Kimisinin fidaydayý oynadýðý saatlerde
Kadehler kalkýyor, þerefe
Þerefe...!



Bazen mecburidir gitmeler,bazen kaçýnýlmazdýr
Hüzünler, yollar, daðlar sýradýr
Lakin gitmeyi zorunlu kýlan koþullar ufuktadýr
Sen bakma söylediðime
Ne olur, gitme...





Þimdi
Siliyorum yaþlarýmý
Gülümsüyorum yüzüne
El deðmemiþ hislerimle
Dualar ediyorum sessizce
Güle güle git
Güle güle gel diye..
Gel diye..
Sen üzülme...



Uyuma, sen uyursan herkes ölür...
Sen ölürsen kim üzülür...?


HAZAN




Sosyal Medyada Paylaşın: