Bu acýnýn ve bu þiirin tekrar paylaþýlmamasý duasýyla...
Sanma senden gittim ben, sanma veda ettim ben Memleketin daðlarý esirken ölmem annem Ben Kürþad’ýn ruhuyum ne kemik ne et’tim ben Kýrk yiðitle çýktýðým akýný bölmem annem
Ana ! dolu diyen þu Mehmetçiðin sesinde Bir maþrafa ayranla ciðerim soður annem Topraða düþen caný, hisset ! son nefesinde Bu vatana ada ! ve, yeniden doður ! Annem
Türk’ün budur kaderi, tarihinde çile var Bir çakýl taþý bile asla verilmez annem Mete han’dan, Yavuz’dan, Fatih’ten silsile var Nene hatun’lar varken, yurda girilmez annem
Bu bayrak düþmez yere korumaya and içtik Namerdin karþýsýnda dururuz dimdik annem Ne rüzgarlar ektik biz, ne fýrtýnalar biçtik Tarihe baþ vursunlar, sorsunlar kimdik annem
Tek ben deðil cennete binlerce kuzu yürür Þehitler görür, duyar ölmüþtür sanma ! Annem Alparslan’ýn Hani’de verdiði sözü yürür Yoklarým ara sýra, yok diye yanma ! Annem
A/RAS Eylül, 2011
Daha ölmedim anne, mezara koyma beni Can denilen libastan, böyle tez soyma beni..
Haberimi vermiþler feryat figan eyleme! Kapýndaki Mehmed’e, ben diye sarýl annem.. Ciðerin sökülse de isyanlý söz söyleme! Sen þehid anasýsýn onura karýl annem..
Ecelimi nurlarla sundu bana melekler Ýçerin titremesin, caným yanmadý annem.. Gaipten bir ses geldi kabul olmuþ dilekler Ýçtiðim þehadete gönül kanmadý annem..
Cennet ayaðýndaydý, yollarýna serildim Artýk hakikat yerin baþýmýn üstü annem.. Yaþarken ölüymüþüm, ben ölünce dirildim Þimdi amel defterim günaha küstü annem..
Vataným, sevdam, oðlum, kýzým sana emanet Bayraða türkü yakan sazým sana emanet Dört yaným bahar þimdi, yazým sana emanet Ben artýk zamansýzým, sen hakkýný helal et!
Betül Yüksel Aðustos 2011 , Ýstanbul
Sevgili A/RAS ile yapýlan bir ortak þiir çalýþmasýdýr... Þehitlerin acýsýný yüreðinde hisseden kaleme saygý ile...
Sosyal Medyada Paylaşın:
bbetül Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.