Neydi! Aklýn sarhoþluðuna, bir fincan kahve yerine kurþun sýkmak mý! Vefa mýydý! Gölgesinde gölgelenen! Vefasýzlýk mýydý vefayý kalkan yapan! Anlamýný kaybeden cümleler kuruyorum Mantýðý, mantýksýzlýða katarak, Düz çizgileri, eðriye mi katýyorum Kestirme yollarý bulamadýðým için mi bu düþmeler, Düzleri unutup, yokuþlara mý vuruyorum…
Yoruldum! Týrmanmaktan yokuþlarýný þehrin Dikenlerini sökmekten topraðýndan Sularýna karýþan atýklarý ayýrmaktan Ve varoþlarýnda þehrin, kol gezen zifiri karanlýðýndan yoruldum…
Bir kýyým yapýlsa sokak aralarýnda Baþý boþ duygular toplanýp asýlsa daraðacýna… Masum gülüþleri; Pusu kurup, kör eden duygularýn kavþaðýnda, Zehir katýlmýþ þerbetin bardaðý çalýnsa yere… Ne bir eksik ne bir fazla Pervasýzca kurþun sýkan ellerin, kurþun sýkýlarak ellerine , Kýrýlsa parmaklarý bir bir… Alýnsa tek tek ahý, tebessümlerin!
Ya da bir milat baþlatýlsa yeniden Bütün güzel hasletler toplanýp, Ýman ve inançla karýlarak panzehir hazýrlansa Zerk edilse sularýna þehrin…
Yok olmazsa asýn beni þiirlere...
19 haziran 2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gül Şehri Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.