GÜLEMEDİM BEN

Engebeli bir yol düþtü önüme
Kaybettim yönümü bulamadým ben
Her gün bir özlem var geçen günüme
Dünden muradýmý alamadým ben

Ömrün baharýnda yel vurur erken
Küçük bir hayalim var benim derken
Herkes mutluluktan coþup gülerken
Akan gözyaþýmý silemedim ben

Daðlarýn baþýna sis boran vurdu
Alazlanýp yanýp ciðerde durdu
Hayatýn yokuþu beni de yordu
Yüreðime merhem çalamadým ben

Felek çevirdikçe beni çarkýnda
Zamaným tükenmiþ oldum farkýnda
Ömrü bitirmiþiz gördüm kýrkýnda
Mutluluktan yana gelemedim ben

Dinlemedi gönlüm sözümü benim
Yelledi artýrdý közümü benim
Felek güldürmedi yüzümü benim
Bir gün mutlulukla dolamadým ben

Baðban oldum bir zalimin baðýna
Yazýn kar yaðdýrdý gönül daðýna
Düþürdü sevdanýn zalim aðýna
Ne yana götürür bilemedim ben

Böyleymiþ anlýma yazýlan yazý
Hasreti içimde dinmeyen sýzý
Ördü aðlarýný gönül hýrsýzý
Kader bu ayrýlýk dilemedim ben

Görmedim dostlarda ahtý vefayý
Yaþantým boyunca çektim cefayý
Eller murat aldý sürdü sefayý
Ne imiþ günahým gülemedim ben

Yaþamadým boþa geçti hayatým
Bozuldu düzenim yoktur rahatým
Ne ekinim oldu nede hasat’ým
Harman kurup dane elemedim ben

Örnekleri vardý almadým hisse
Kerem’de acýrdý halimi görse
Böyle zulüm derdi çekmekten ise
Ölüm dedim amma ölemedim ben

Mizani baykuþlar öter yurdunda
Ne kazandýn böyle kendin yordun da
Canan kalmýþ karlý daðlar ardýnda
Ferhat olup daðý delemedim ben

Ozan Mizani (Taner Karataþ)


Sosyal Medyada Paylaşın: