SİMİTCİ

Okul tatil oldu,evde ekmek yok,
Hasan karar verdi,simit satmaya.
Azimliydi çünkü,evde nüfus çok,
Anaya kardeþe destek olmaya.

Babasýz kalmýþtý,öksüzdü,yetim,
Yoksulluk bel bükmüþ,zamane zalim.
Bir ekmek içinse ,bunca eziyet,
Anaya kardeþe helaldir ekmek.

Ýçinden ah çekti,tatil bitmesin,
Satmam gerekiyor,simitler bitsin.
Sokaklara daldý,biraz çekindi,
Anaya kardeþe,belli etmedi.

Simidim çok taze,deðirmen unu,
Gevrektir,tazedir,kaynaktýr suyu!
Þarkýyla,türküyle aðýtlar yaktý,
Anaya kardeþe hiç anlatmadý..

Yolunu bekledi ana sevgiyle,
Oðluna sarýldý,çekti göðsüne.
Bir ekmek almýþtý,birazda peynir,
Anaya kardeþe açlýk výz gelir.

Kuru üç beþ zeytin,koydu tabaða,
Allaha þükredip,girdi yataða.
Uyandý erkenden iþe koyuldu,
Anaya kardeþe bir umut oldu.

Günlerden bir gündü hýzlý giderken,
Bir araba çarptý,simit satarken.
Dizi kanýyordu,kalktý ayaða,
Simitler baþladý,kan aðlamaya..
Sosyal Medyada Paylaşın: