Ay çiçekleri hep güneþe dönerdi Sessizce… Ýþte o zaman baþlardý korkum, Çünkü sende kaybolurdun. Bu kaçýncý aðustos Bu kaçýncý çoban yýldýzýnýn sessiz doðuþu Bu kaçýncý akþam sessizce baþlayan Bu aðustos yaðmuru nerden çýktý böyle Hani gökyüzünde hep yýldýzlar þakýrdý Bir çoban yýldýzý doðardý þöyle kuzeyden Gün batarken Þu yýldýz senin, bu yýldýz benim derdik Birbirimize Derken. Gün doðardý yýldýzlardan ayrý…
Sosyal Medyada Paylaşın:
GÜLŞEN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.