MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Dokuz Kapı
Murat Kayali

Dokuz Kapı








sükut altýndýr…
sessiz yaklaþ bir gecenin karanlýðýnda
kulelerinde altýn saçlý bir kadýnýn saklandýðý bu kaleye
iþaret parmaðýn dudaklarýnýn üstünde
çýtýn çýkmasýn
yapraklarý sustur ve yýldýzlarý söndür
geç bu kapýdan

inanç daðlarý aþar…
bir derviþ kadar yoksul kalarak otur eþiðine
duru gözlerini dikerek kilidine bekle
bir köpek havlar sana ve düþürür diþlerinin arasýndan bir anahtarý
bir lamba olur önünde yanar kötü insanlarýn canlarý
eðilsin yüreðin
kaldýr yerden kini
geç bu kapýdan

ayrýlýksýz birleþilmez…
tutunmasýz bir köprüdür sonralar
altýndan zaman denen nehir akar
sana geleceðini anlatan káhinler dününe aðlar
mendil gibi uçup aðlayan göze konarsýn
býrak kendini
acýnýn el yakan tokmaðýndan tut
geç bu kapýdan

döner deðiþir dünya…
deðiþmeseydin bir cenin kalýrdýn ananýn rahminde
doðanýn suretinde mevsimler yansýmazdý
kötülüðünü ser ayaklar altýna çiðnensin iyiliklerin
bir cevabý var her bilmecenin
utandýran yüzsüzlüge sýrtýný dön
geç bu kapýdan

hýrs yoksul kýlar…
yalnýz sayar tüccar altýn akçelerini
baþýnda dikilir ölümün gölgesi
hesabýný bilmez yaþamadan geçirdiði günlerin
birgün kendi çuvallarýndan birini giyer
yüreðindeki yaþamýþlýk yeter bos avuçlarýný göster
geç bu kapýdan

karamsarlýk bir sýrtlandýr umudu kýrýklara…
baþaþaðý gelirsin duvar diplerinde
tutunduðun tek ipine meþaleler atarlar düþesin diye
son damla kanýný akýt bir sarmaþýðýn köküne
dallarýna tutuna tutuna týrman özüne
ayaklarýn yerden kesilmeden baþýn göðe çarpmadan
geç bu kapýdan

canýndýr ganimetin…
dövüþen iki köpek gibidir kazanç ve kayýp
ne biri övünmeye deðer ne diðeri ayýp
þahlarý mat edebilir bir köylü
hangi kral tacýndan vazgeçmezdi ertelemek için ölümü
bir soluk al gönül bahçenden
geç bu kapýdan

acýya saygýlý ol ama ondan korkma…
eziyetin çeþitleri tükenmez
zulümlerin panayýrýnda çocuksun sen
bir karanfilin önünde dizleri kan içinde
unutma ikinizin de kökü var toprakta
onun yapraklarýný koparýrlar senin yüreðini
üzmeden kendini
geç bu kapýdan

azimdir þeytaný kovan…
yedi baþýný ve kuyruðunu gördün ömründe
sureti ateþ olup aldý seni içine
günahlar silip sevaplar yazdýn istediðince
artýk suyun sesinin geldiði yöne deðil de
yürüyebilmelisin ateþin üstüne üstüne
cehennem bana revadýr deyip
geç bu kapýdan









Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.