İKİ KOMŞU / çınar
Asýrlýk bir çýnar vardý küstah, kibirli;
Azbuz rüzgâr, ona bir þey yapamaz belli.
Dibinden bir çay akardý, halinden memnun;
Komþu bir de kamýþ bitmiþti, içinde suyun.
Ne zaman bir rüzgâr çýksa, kamýþ eðilir;
Çýnar ise dik duruþu ile öðünür.
Kamýþý, kamýþ yaratmýþ mevla, ne yapsýn;
Artýk sabýr gerek, belalara dayansýn.
Her defasýnda, ne oldu, belin mi büküldü;
Kamýþ kardeþ, vahh! püsküllerin mi döküldü.
Der; komþusuyla alay edermiþ, maðrur çýnar;
Onca gücü, kuvvetiyle ona kim çatar.
Derken, böyle aylar, yýllar geçip gidermiþ;
Her fýrtýnada çýnar, kamýþla alay edermiþ.
Zaman içinde, görülmemiþ fýrtýnalar,
Çýkmýþ; esmiþ ki, ne kamýþ görmüþ, ne çýnar.
Kamýþýn beli taa, dibinden bükülüyormuþ;
Eðildikçe kamýþ, suya gömülüyormuþ.
Çýnar,haþur huþur sesler çýkarýyormuþ;
Bazý uç dallarýný þehit veriyormuþ.
Dinmek bilmemiþ fýrtýna, gittikçe artmýþ;
Sonunda dayanamamýþ, upuzun yatmýþ.
Kökünden sökülmüþ, ömrü yarýyken bitmiþ,
Eðilmeyi bilmeyince, yýkýlýp gitmiþ.
Zaman geçmiþ, fýrtýna dinmiþ, kamýþ kalkmýþ;
Fýrtýna geçti komþu, hey, kalksana demiþ.
Kalkamam, köküm dibinden söküldü benim;
Hem, dallarým kýrýldý, belim büküldü benim.
Meðer yeri gelince eðilmek, meziyetmiþ;
Eðilmemek, yok yere, nefsime eziyetmiþ.
Fýrtýna çýkýnca, olma çýnar gibi kibirli;
Tevazu sahibi ol, gereðinde eðil.
Sabýrlý olursan geçer,felaket hali;
Sýk sýk, de ki; hasminallah ve niðmel vekil.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.