HELÂLİM - 2

/Aþka dâir ne yazarsam bil ki sanadýr caneþim./


Ne güzeller uðradý benim gönül çarþýma
Aþka dâir türküler çalýp duran bir sazdým
Ve birgün yüce Mevlâm seni koydu karþýma
Dedi ki bu güzeli senin için eþ yazdým

Ben deli bir bozkurttum, sen kýlavuz Asena
Ay parçasý yüzüne görür görmez vuruldum
Seni verene ettim bin kere hamd-ü sena
Hýrçýn akan ýrmaktým, bulanýktým, duruldum

Sevgi ile, saygýyla sýrt sýrta ve elele
Seninle bir yastýkta onbeþ yýlý devirdik
Belki tartýþtýk ama koparmadýk velvele
Bütün negatifleri pozitife çevirdik

Sen ey kýzýma ana, sen ey gönlüme ece!
Korkarým incitmekten, gözüm gibi bakarým
Seni benden gizlerse kapkaranlýk bir gece
Yüzünü görmek için bütün þehri yakarým

Biraz yüzün asýlsa bütün huzurum kaçar
Seni üzgün görürsem artar benim melâlim
Sen güldükçe benim de yüzümde güller açar
Derdi kederi bilme, hep mutlu ol helâlim.


Onsekizhaziranikibinoniki/azönce.


.
Sosyal Medyada Paylaşın: