Ruh Labirentinde Cadı Dansı
Bir büyücünün kayýp sandýðýnda buldum çocukluðumu
Yýllar sonra.
Ve senin peþindeyken
Kaçtý yýldýzdan gemilerle
Aþkýnýn diyarýna...
Býraktýðýn caddenin köþesinde
Hala
aðlamaklý sesimle
Þarkýlar söylüyorum
Hayaller kuruyorum
Yarýna...
Geceleri hayatýn acý þerbetini yudumlarken
Aklýma gelmiyorsun artýk
Silikleþti yüzün,
Annemin yüzünü unuttuðumdan bu yana...
Nedenselleþtiriyorum artýk tüm olan biteni
Her þeyimin nedeni sen oluyorsun
Sonucu ayrýlýklar...
Bir
cadýnýn kazanýnda kaynarken buluyorum gençliðimi
Biraz kahkaha yüklü,
Aþýrý tansiyonlu,
Bir tutam hiperaktif...
Yüzümde sivilce sivilce hayatýn imzalarýný taþýyorum
Sesindeki yorgunluk sesimi deliyor,
Çatallaþýyorum... Her çift gözde yeni aþklara yelkenler açýyorum
Kaçtýðýn yýldýzdan gemilerle...
Hayat beni noktalamaya çalýþsa da
Bir balýðýn çýrpýnýþlarýyla,
Karada nefes nefese koþarken buluyorum kendimi
Gün batýmýnda,
Bilmediðim günlere
Yaþamadýðým hatalara doðru...
Bir
kedinin pençelerinde yakalýyorum
Yaþlýlýða doðru kaçan hayatýmý...
Aðlamaklý olmuþ biraz,
Kimden kaçýyor,
Kime doðru...
Yýrtýk pantolonlar içinde koþuyorum,
Taþlarýn üzerinde kayganlaþmýþ hayatlara basa basa,
Ýðreniyorum aynada gördüðüm yabancýdan...
Bir ruh labirentinde arýyorken benliðimi
Yýllar önce kaybolan bir
ihtiyara rastlýyorum...
Kimmiþ, neciymiþ bilen yok ama
Gözleri fazlaca tanýdýk...
Arka fonumda hayatýmýn
Bir parçaya eþlik ederken buluyorum o ihtiyarý sonralarýysa,
Tam olarak anlamasam da
’Dalgalandým da Duruldum’ diyor,
Belki de beni yiyor...
Caddede dönerken köþeyi bir
çocuk Þarkýlar mýrýldanýyor
aðlarcasýna, Kucaðýnda
kedisi olan bir adam
Bi kaç bozukluk yuvarlýyor caddenin köþesine,
Gençlerse kaldýrýmda Cadý Dansý tutturmuþlar...
Bir mezar taþýnda rastladým sonra o ihtiyara,
Sesi hala çatallý,
Cadý Dansý da biliyor,
Ama biraz aðlamaklý,
Kedisini kaybetmiþ...
Yasin Yýlmaz-Roma Öncesinde Hayat
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.