BİR İNSANI SEVİNCE BİTİYOR HERŞEY...........

Dün akþam masanýn üzerinden kaldýrdým fotoðrafýný
Þimdi içinde kimdir, necidir bilmediðim bir adamýn fotoðrafý.
Bilmezdim ayrýlmadan önce
Hasret nasýl yakarmýþ buram buram insaný.
Böylesi daha iyi oldu dedi herkes
Bu beni biraz rahatlattý.
Þimdi bir benim gecelere isyan eden
Oturup aðlayan
Þimdi bir benim
Günlerce gecelerce
Ay demeden yýl demeden uyuyamayan…
Bir bu soðuk oda yokluðunda,
Varlýðýna sarýlýp ýsýnmaya çalýþan
Bir de benim þarkýlarda kýrgýnlýðýmý sana yansýtan….
Her þeyi attým bir kenara
Seni bile
Hatta kendimi,
Yalnýz kalmak mý en iyisi
Yoksa içip içip kendinden geçmek mi?
Yarým kaldý her þey bunu sen istedin,
Haklýydýn belki.
Olmaz, bugün olmayacaðý gibi yarýnda olmaz.
ARTIK HERÞEY BÝTTÝ.
Belki sana bu son geliþim olur
Bu son teslim oluþum.
Sonra bir ben daha bulurum kendime
Bir de bakarým ki unutmuþum.
Yokluðun nasýl yaktýysa içimi
Sen hayatýma girdiðin de
Gittiðinde de rüzgarýnla öyle savrulurum.
Bu kadar deðer verilmezmiþ insan oðluna
Bunu iyi anladým.
Þimdi kalbimi ebediyete mýhladým
Çünkü yýprandým.
Hayatýmdan savrulup gidiverdin
Sana alýþmýþtým.
Aptallýk bu ya yanýþmýþým.
Þimdi sensiz nefes alýyorum
Bu güzel ilkbaharda,
Ve daim sensiz nefes alacaðým
Yaþadýðýný bile bilmeden uzaðýmda
Ne gözümüz bir oldu seninle
Ne de gönlümüz þu kýsacýk hayatta
Sen yeni umutlar ekle umutlarýna
Ben nasýl olsa kapýlmýþ gidiyorum anlamsýz bir rüzgara………….

2002/Bilecik
Sosyal Medyada Paylaşın: