sen olsaydın...
yine aldým fotoðrafýný elime
gözlerimden damlalar süzüldü yine...
eðer elimde ki fotoðrafýn deðilde,
yanýmda ki sen olsaydýn;
gözyaþlarýmý ellerinle silerdin,
"bak yine ýslandýlar" der gözlerimden öperdin,
sarýlýrdýn bana sýmsýký,
"korkma bizi kimse ayýramayacak" derdin,
bende inanýrdým,tebessüm ederdim...
aþkýmmm;
seni çok özledim!
yanýmda olsaydýn teselli ederdin,
o güzel þarkýmýzý kulaðýma söylerdin,
elimi tutup,gözlerime gülerdin,
sonra ellerimi yüzünde gezdirip,öperdin...
fotoðrafýna sarýlmak avutmuyor,
çünkü fotoðrafýn beni sarýp ýsýtmýyor,
gözlerimi silmiyor,kirpiklerimi öpmüyor,
ne olur gel artýk!
SENSÝZLÝÐE GÜCÜM YETMÝYOR...!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.