Yıl ortası sancılarım Hazirana

Ýkizim!
bir labirentin görünmeyen yüzü
anýz kokularýnda çözüldü göbek baðým
ya/da yüreðe kanayan çam sakýzýnda
cennetin gül kýrýntýlarý yüzümüze üflenen


Þimdi;
kýrklýða dayanmýþ yaþ hükmünde
yargýlama beni hayat mahkemende
elbet narin yüzlere uzanacak ellerim
ve avuçlar dolusu çiðdem çýkaracaðým
derin ve sonsuz soluklarýnýzda…


Ateþi çalamadým,Ahuramazda’dan
kalbim kaç büklümse yüreðim adalarda
niyeti buruþmuþ mektuplarda âkibetim
kaç Zûleyha duvaklandý dilimde
kaç kedinin kuyruðuna teneke
iliþtirdim þiirlerde…


Anne!
derin alýn çizgilerinin yol haritasý olayým
her istasyonda acý nefeslerine isyaným
erik çaldýðýmda yüzü ekþimeyen kadýn
hani yamalý bir mintana neden demiþtim
bize/de oðul kýza kesen ülkemde cicili bicili
fanilalar hasretim…


Yine/de imrenmedim;
yüksek bakýþlý çocuklarýn
uçurtma zýmbýrtýlarýna
yüreði yeleken acýlar
uçurdum kaderi tuzlu
yarýnlara…


Yarýnlar diyorum!
onlar çýktý bizden
direngen çocuklara
gebe…


Bu!
kendime hediye þiir
doðum günümde…



Sosyal Medyada Paylaşın: