ync

Kýrýlan vazo’nun
ahý tuttu.

Bir adým önüme geçti
yokluðun,yoksunluðun

farkýnda deðildin.
Belki!

Ruhumun dikiz aynasýndan gözetliyordum seni.

Sað elimin avucuyla
kavramýþtým!

Sana ait olan
kaktüs çiceðini.

Belirsiz bir hal alýyordu
uzaklaþtýkça gül’ü benimseyen yüzün.
Sosyal Medyada Paylaşın: