BABAMA

nice þiirler düþtü yüreðimden
nice hislere tercüman oldu kara kalem
düþmedi kaleme kelam
istemediðimden deðil and içerim
dileme dolansada o iki hece direndi kelimeler
dönüþmedi kelama
oysa içimde saplý hençerdi yokluðun
bir çocuðun anne den sonra son kelimesidir halbuki adýn
ne söyleyebildim ne yazabildim

ilk karatahtada hece cetvelinde sýraladým adýný
korkudanmýdýr bilmem söyle dedi emretti öðretmen
bir avaz da düþüverdin dilimden
ilk o zaman seslendim
ba ba duydun mu bilmem

hayat denen bu yolda binlerce kez tökezledim düþtüm
yaþamýn diþlileri arasýnda tutunacak dal aradým
uzandýðým boþlukda hep seni ellerini aradým
her seferinde havada asýlý kaldý elim boþluðu yakaladým
yanýmda yoktun düþ/tün bana
yokluðunla düþ/tün

gecelerde aradým seni
ayaz gecelerin koynunda üþürken
biliyorsun þimþekten çok korkar
hemen ardýna saklanýrdým
senden sonra
hiç korkmadým þimþekten
her gece dua ederdim usanmadan
Tanrým ýþýklarýný yine yaksan
çünki ýþýðýyla duvara gelirdi gölgen
duvara yansýyan hayalinle
sayýsýný unuttum kaç kez sobelendim
Anneme bile söylemedim
kaç kez masal dinleyip uyudum senlen
asla hakkýný inkar etmem
gölge oyununu senden öðrendim ben

gelmediðin geceler
sarýldýðým yastýðým durdururdu
gözlerimden inen seli
mendilin de mi yoktu
ne olurdu alsaydýn
yanaðýmdan düþen yaðmurun bir zerresini
tutar býrakmazdým parmaðýný asla
keþke alsaydýn yanaðýmdan masum bir damla
þimdi
göz çukurlarýmda yaðmur izi olmazdý asla

yaralarýmý sarmayý da
düþüp düþüp kalkmayý da
her düþtüðümde yeniden öðrendim
dizlerim kanamýyor artýk
lakin o paslý hançer hala yerinde
ne zaman çýkarmaya kalksam
göðüs kafesim sýkýþýyor

adýnla sesleniyorum
yýllardan sonra
ilk kez sana
açtýðýn yara kanýyor hala
ben helal ettim hakkýmý sana
sende hakkýný helal et bana

babalar günün kutlu olsun BA BA




BÜTÜN ARKADAÞLARIMIN BABALAR GÜNÜNÜ KUTLARIM
SAYGIMLA

17.06.2012/izmir
ferhan erdoðan
Sosyal Medyada Paylaşın: