Ayvazım Deniz
ÜZÜLMEM Kİ BEN
Ayvazım Deniz

ÜZÜLMEM Kİ BEN


ÜZÜLMEM Kİ BEN

Üzülmedim ki hiçbir şeye
Hayat kuş kanadının bir kez çırpışı kadar kısa
O kanadın rüzgarı kadar güzelmiş.
Ben neyim ki üzüleyim
O rüzgarda sadece serinlerim.

Kaç kez yedim tekmeyi de
O gül bağrim da
Üzülmedim yine de
Ateş yanardı bir zamanlar gönlümde
Güvendiğim dağlara karlar yağdı da
Ben serinledim yamacında.

Yollar vardır kiminin sonu yok
Kiminin bir çıkmaz sokağa varır sonu
O sokakda kimsesiz kaldığımda olmuştur
Başımı öne eğip kimseye göstermeden
ağladığım da.

Ama üzülmem ki ben..
Benim yüreğim de hep çiçekler açar
Rengarenktir alıyla moruyla
Karasıyla beyazıyla
Bir adım gidene on adım giderim
Gönlüm geniştir kimseyi kıramam
Susarım en fazla sustuğum kadar güzelim bilirim.

Dilimdedir bazen kötü sözler
Kırıldığım kadar kırarım
Düşünmem fırtına biçeceğimi
Zaten alışkınım fırtınaların darbelerine
Üzülmem ki yine de.

Çocuk yüreğim bebeklerimi arar
Kırık koluyla sürüklemek için peşimde
İp atlarım sokaklarda
Düşerim bazen kanar dizlerim
Sessizce ağlarım ama üzülmem üzüldüğüme.

Hayat üzülmek için kısa
Ağlamak için çok uzundur
Sevmek için çok kısa
Ölmek için çok uzundur bilirim.


Ayvazım DENİZ

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.