Gidiþin beynimde
Þimþekler çaktýrdý,
Hafýzam denen o ince taþ,
Eridi o nazik ellerinde
Yýrtýldý gönül hazinem;
Akmaya baþladý korku nehirleri
Kanlý kanlý hasretinde...
Gündüzlere gece yaptým gönlümü,
Seni unutsun diye...
Gündüz gözüyle kaybettim seni,
Þu yeryüzünde...
Kabul edemem gözlerimden uzak kalýþýna,
En aleni rüyalarda bile...
Yeminliyim ben unutamam seni,
En hazin ürpertiler beni;
Seni tanýmayan mýsralar aðlatsýn seni...
Zaten belliydi aþkým, aþkýn
Yalancý bir baharýn þakþako çiçeðiydi,
Kýyamet gününün son güneþiydi...
Biliyorum suçluyum sevmek namýna
Sen benden suçlu , bakýþlarda incinmek uðruna,
Acýmasýz son asrýn en narin güllerini,
Suladým gözyaþlarýmla...
Geceye açsýn diye beyaz güllerini
Seni unutmamak için,
Karanlýklara açtým beyaz ellerimi...
Sana gönderiyorum
Beyaz sýrlarla örülü ruhsuz cesedimi,
Yar karanlýk geceler, sýrlarda beyaz güller...
Ve dilim kaybolan ismini gezer,
Sana yeryüzünde sararan sular
Bana gökyüzünde aðlayan bulutlar..
Ve bakýþlarýmýzda yanar kaybolur
Sonsuzluða çýkan yollar...
Bulamazsa seni bana
Mahþerin son rüzgarý bile,
Yine de unutamam seni, unutamam yar..
Kalbimde açýlmýþ beyazdan ak güllerin var,
Bildiriyorum sana bu son ayrýlýk son karar,
Unutamam, unutamam seni,
Adýn sýr, sýrrýn baharda saklý ey isimsiz yar...!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.