Hüzün dolu öykünle,yürekleri yandýrdýn.
Küçük yaþta evlenmek,neyineydi gül Ayþe’m
O körpecik sýrtýna, hayat yükü bindirdin.
Dayanamam ben sana, gözyaþýný sil Ayþe’m
Daha küçük yaþýnda, para ile satýldýn.
Ne olduðun bilmeden,sen kimlere katýldýn.
Görünmeyen göllerin, diplerine atýldýn.
Ballý ekmek dürümler, artýk sana yal Ayþe’m
Hayýr etmez babana, haram baþlýk parasý.
Garip anan üzülür, deþer gönül yarasý.
Töreye lanet okur, gün geçse de arasý.
Can dediðin o adam, artýk sana el Ayþe’m
Ýçerin kan aðlarken,davul zurna oyunlar,
Vermediler söz hakký, büküldü hep boyunlar.
Peþin sýra geldiler,sürüdeki koyunlar.
Yeter artýk çektiðin, intikamýn al Ayþe’m.
Bir tatlý söz duymadýn,caným diyen erinden,
Umutlarýn yok oldu,yürek inler derinden.
Artýk hüzün eksilmez,dertli olan serinden.
Bu yapýlan haksýzlýk,bizler için zül Ayþeþe’m.
Reva mýydý bu sana,ihtiyara verdiler.
Doldu cepler altýnla zenginliðe erdiler.
Senin naif gönlünü,topraklara serdiler.
Bir kefenle gidilir,bunu böyle bil Ayþe’m.
Ülkü Ahýska.15.Haziran.2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.