Öcüler ülkesinin, sessizce gelen figüranlarýydý,
rüzgar,kapý gýcýrtýlarý ve farelerin ayak sesleri...
Öcüler ülkesinin tellallarýydý korkaklar,çaresizler,körler...
Köy evinin büyük kapýlarýdý,çatlak duvarlarýydý, geçiþ noktalarý
Bahçeden Ormana giden patikaydý
Altýný ýslattýðýn gecelerde seni karþýlayan gün ýþýðýydý
Atlý karýncaya iki bilet isteyen pos býyýklý cirkindi...
Irmakta yýkanýrken akan pis sulardý
Yanýk kremi olmayan güneþli günlerdi
Sivilcelerini gizleyemediðin maskeli günler saklambaçta sobelenen akþamlardý.
Yetimler çatýsýnda façanýn maharetiydi , muhallebenin bilinmez tadýnda
uzak diyarlarda uslanmaz çocuklardý
Öcüler büyüdükçe , Ýnsancýklar beliriyordu sokak ortalarýnda
Tornacýnýn yaðlý tulumu, lastikçinin aðýr levyesi üniformamýz aksesuarýmýzdý
Camdan sarkan elvan kýzýn sarkýtamadýðý mendildi
bir bardak suda eriyen koleksiyonerlerdik peçete gb
Bahanemiz olmazdý herzaman erken kalkan geç yatan iþçilerdik...
Üstümüzden nemalanan briç, konken partilerinin kartlaþmýþ kadýna benzeyen Ýnsancýklarýnýn
insanlaþma yolundaki bir vesayitlik mesafeydik...
Demir GÖKÇELÝ
Sokak Çocuklarýna...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.