__kader örerken münhasýr aðlarýný
sýrt dönmek gibi mesela aþka
ya da kucak açýp yanmak gibi aþkla
baþka bir seçeneði hep vardý bitmelerin
telaþlara yine saðýr mýsýn ki öyle
kör müsüdür bilmem tutkuya
þakaklarýnda iyice birikmiþse de kar
yüzün örtüktür acýya
ama boþ bir banka deðdiðinde gözlerin
üþüyorsundur eminim
bacaklarýn mazot kokuyordur akþamlarý
demlik yýkama üþengeçliðinden
poþete talimdir hüzün çaylarýn
erkenden söndürüyorsundur yatak odasýna giden koridorda ýþýklarý
seversin sen yalnýzlýkla saklambaç oynamayý
ýslýðýnla ýslatýp sýzýdaþ kara daðlarý
için için gülüyorsundur eminim
ikinci cemreyi bekler mi ikiz sütunlarýn fileli örtüleri
köpegini gezdiren adamlarýn kýza kadýna itten it bakýþlarý
hâlâ kýzdýrýyor mudur ki seni
dingin mermi kývamýna ermiþtir sözlerin
yiðitliðin sýrtýnýn yere geldiði minderlerde bile küfre deðmiyordur o dilin
susuyorsundur eminim
çünküler koymuyorsundur cümlelerine
sen baþlayýnca nedenler niçinler nasýlsa duruyorlardýr yine
“ta bu kadardýr" nefretin özlemlerin
ne taahhüdün vardýr güne ne yarýna plânlarýn
belkilerin sana yetiyordur
yeltek gülüþlerle yara saðýlmaz oðul derken
sende hâlâ bir çocuk gören annen
ilahý bol kentin obur gecelerine sen dargýýn dargýn bakýyorsundur
korkuyorsundur eminim
karsýz yaðmursuzdur þubatlarýn
uyaksýz bir ezginin ritmiyle sallanýyordur uykuna dar sokaklarýn
dursan yürür önün sýra yol biryerlere koþar adým
çoktan silinmiþtir levhalarýndan adým
ama her sokak lambasýnda bakýþlarýný kesiyordur gözlerim eminim
kendinden geçerken duvarlarýnda
ya da giderken kalan birinden sen
yazdýðýn masalda kahraman deðilim insaným ben diye vuruyorsundur gölgeme
ne zaman ki gürler vapur çýðlýðýnda ansýzýn bir ayrýlýk
aðlýyorsundur yine eminim
_kýyýya vurmadan sularda yunuslarý
mihnetini çekmek gibi bilgece sevmelerin
ya da öpmek gibi mesela ellerinden çocukça sevilerin
baþka bir ihtimali hep vardý gitmelerin