Düstur edinmiþler hep almaya,
Bir þeyleri yok koymamýþlar ortaya,
Yemin etmiþler garibaný yolmaya,
Faydalarý olmaz, kapýlmýþlar dünyaya
Millet ne eder, nasýl yaþar bilmezler,
Hepsini yeseler doydum demezler,
Masumu görmez, zenginiz derler,
Dostluðu unutup kendisini görürler.
Derler ki özde Müslüman’ýz biz,
Ýçimiz dýþýmýz paký pak tertemiz,
Ne özde nede söz de birlikteyiz,
Güven olmaz onlara yine biz bizeyiz..
Ahkâm kesip konuþmayý severler,
Kendilerince boþ havanda su döverler,
Geçmiþlerini unutup birde söverler,
Kendilerini ilerici bize gerici derler…
Fitnelik, fesatlýktýr onlarýn iþi gücü,
Sadece garibanlara yeter bütün gücü,
Doðruluk bilmezler, onlara olmuþ öcü,
Sadece dürüst olmayana olurlar sözcü..
Lanet okurlar, bilmez kendileri lanetliler,
Hakir görürler, bilmezler kendileri sefiller,
Cehenneme yanmak için odun derlerler,
Cenneti hayal edip rüyalarýnda göremezler,
Ýlah gibi taparlar, doymazlar paraya pula,
Midelerini doldururlar garibanýn hakkýyla,
Sevap yerine, çuvalý doldururlar günahlarýyla,
Kalýcý azap için ateþ yükü taþýrlar sýrtlarýyla,
Yaþanan gerçeði abes görüp yadýrgarlar,
Sonunda idam için daraðacýný da kurarlar,
Gerçeði anlamadan kendilerince karara varýrlar,
Hak hukuk sadece kendi bildikleri onu yaparlar.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.