Gül dedi bana Sev dedi bana Güven dedi bana Ýzin ver seveyim seni dedi sonsuza.
Güldüm; Gülüþlerim dudaðýmda acý bir buse ile öldü Her günüm bir cehenneme döndü Ýftiralar aldý baþýný yürüdü Bana gül diyen sevgili beni derde düþürdü.
Sevdim; Sevmenin muradýna ererim sandým Þakýyan bülbül onda bendim Onunda beni sevdiðini sandým Nerden bilirdim onda bülbül çok olduðunu Bana sev diyen sevgili beni oyuncaða döndürdü.
Güvendim; Benim gibi sadýktýr bu kalbe sandým Onun aþký bana yeterdi bende ona yettim sandým Nerden bilirdim çiçekten çiçeðe konan arý olduðunu Her gelen güle var mý diye konduðunu Bana güven diyen sevgili gündüzümü geceye döndürdü.
Seveyim diyen sen zavallý sevgili Beni her gülle ayný destede sararým sanan Peþinden aðýtlar yakýp da aðlarým sanan Gülerim sana in o gökteki salýncaðýndan Tükürdüm sende ki kaný aðzýmda pasý kaldý Seveyim diyen sevgili þimdi senden sadece bir aný kaldý.
Kim istemez kim gerçekten sevilmeyi Kim istemez hakettiði gibi deðer görmeyi Kimin hakký var üzmeye, hor görmeye beni Sevmeden sevdim diyen, ölmeden öldüm diyen Kahpeliði kendine gerçek bir eþ edinen Daðlara karlar yaðdý Gönlüme buzlar Sevgili senin sahte yüzünü ancak teneþir paklar.
Ayvazým DENÝZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.