Samyeli İle Şebingülü

SAMYELÝ ile ÞEBÝNGÜLÜ
=
Sen güllerin sultaný ben de, garip Samyeli
Endamýna vuruldum, çölleri aþtým geldim..
Yüküm sevgidir benim, zannetme ki gam seli..
Hasretin cana yetti, bentlerden taþtým geldim.
=
Dört mevsimin en güzel ay’ý güzel Haziran;
Bu gün arefe ise, yarýn bayram hazýrlan;
Ýlyas sende buluþur can kardeþi Hýzýr’lan..
Kýskandým bu vuslatý, hasetten þiþtim geldim.
=
Cemreler bir bir düþtü, köklerine can geldi;
Emdin suyun özünü, renklerine kan geldi;
Karakýþý bitirdik, beklenilen an geldi..
Kutlu Doðum görmeye, uçarak koþtum geldim..
=
Tomurcuðun goncaya, dönsün Ey Þebingülü !
Dallarýna bülbüller, konsun Ey Þebingülü !
Ýçimde yanan közün, sönsün Ey Þebingülü !
Bir deli ýrmak gibi köpürüp coþtum geldim.
=
Sen yedi kere açýl, ben gülünü sayayým;
Düþürdüðün yapraðý yol heybeme koyayým;
Misk-i anber kokuna, söyle nasýl doyayým.?
Ocakta ki külleri, süpürüp deþtim geldim.
=
Sultan diyorlar bana, soyumda yok böyle gen;
Allah’ýn yarattýðý,bir garip beþerim ben.
Varlýðýnla layýksýn, muhteþem sýfata sen..
Sanma bir gece vakti, yolumu þaþtým geldim.
=
Çiçeklerin sultaný, sensin Ey Þebingülü !
Çukur gamzede yatan bensin Ey Þebingülü !
Muhammed’in soyundan gensin Ey Þebingülü !
Þebinkale içinde yollara düþtüm geldim…
=
Safiye SAMYELÝ /
12.06.2012 DENÝZLÝ
Sosyal Medyada Paylaşın: