Yanýmda olsaydýn þu an Susardým sana saatlerce, Gecelerce, Susarak seni sana, Beni yine sana anlatýrdým Sevdaya tutulurdu gece. Ve biz ikimiz, Birer tuðla olurduk duvarda ansýzýn, Ya da ne bileyim belki de o duvarýn üstündeki Bir takvim olurduk, koparýlýrdýk birer ikiþer hoyratça Her kopan yaprakta bize yeni bir gün doðardý ama Bilmezdik. Bir bayram olur, bir seyran olurduk her þafakta belki Ve belki cemreler düþerdi, Önce topraða, sonra havaya, daha sonra suya Ve en sonunda kalbimizin tam orta yerine. Hissetmezdik. Sonra þiir olurdun Akardýn bana doðru dize dize Ve ben okurken her mýsraný hece hece Ýþte o zaman anlardýn Anlardýn ki þiire kesmiþ gece Ve biz ikimiz, Aðlardýk çaresizce...
Heidenheim, 13. Haziran 2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
Madk65 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.