YEĞENİMİN ATI

Sana bir at alacaktým yeðenim,
Üzerinde zurna çalacaktým yeðenim,

Alacaðým at nallarý dikti.
Yazýk ümidimde kaybolup bitti.

Ne yapacaðýmý düþünüp dururken,
Heyecandan kalbim küt küt vururken,

Üzüntümden gözyaþlarým aktý.
Birden beynimde þimþekler çaktý.

Hemen çarþý pazara koþtum.
Heyecanla coþtukça coþtum.

Her tarafta at aradým durdum.
Önüme gelen kapýyý çalýp vurdum.

Sonunda bir halýcý dükkânýna girdim.
Çeþit çeþit halýlarý yere serdim.

Sana at manzaralý bir halý aldým.
Ata baktýkça hayale daldým.

Bu atlý halýyý odana asarsýn.
Onuncu doðum yýlýna basarsýn.

Hayal kurup bu halýdaki ata binersin.
Uçup uçup bizim evin bahçesine inersin.

Yeðenim ailenin kýymetini iyi bil.
At kirlenirse Arap sabunuyla sil.

Sakýn! Bu atlý halýyý yere serme.
Dünyayý verseler içindeki atý verme.

21.02.2002
Tarýk TORUN

GÜLÝSTANIN GÜLLERÝ
"Þiiristan’ýn Coðrafyasýnda"


Sosyal Medyada Paylaşın: