susma rengini bulamaz, mevsimsiz kalýr tenim arýnamaz Ýzmir, büyük uykusuzluklardan susma yalýnayak koþarým sahile körfezde çýðlýklarý nasýrlaþmýþ uzak okyanuslara tutkun martýlar gibi dönüþsüz ve korkusuz denli özgür
yanan bir ateþin küllenmezliðiyim býrak sýðýnayým serin bir masala
sesi kesildi dünyanýn, boþluk var ve ardý öfke þiirlerin kaðýtlara dokunuþu da olmasa ömürlere daðýlan cesetlere konuþma yasaðý konmuþ ve kendini susturmuþ olur yaþam mýrýl mýrýl sevdalar zoruma gidiyor söylemde bekler durur aþk, gören yok mu sevgi sessizlikte yolunu bulamayan serçe haykýrarak söylenmeli ’seni seviyorum’ yýldýzlarý aðrýdan kurtaran en muhteþem cümle taþýrýp kalbimizden çiçekleri tüm evrene daðýtan bahçe
düþlerin kenarýna oturduk geçip giden yaþama acýyý çeken bir sessizlikte dünya göz gözü görmeyen söz sözü bulmayan gerçekler tiksinti aynýlaþtýk kuruduðumuz yerde iç sesler bile kaybolmak üzere yasakla yasallaþmýþ hiç konuþan yok
susma sesinin baharý açsýn, kelimelerin kilitlenen kapýsýný sokaklar dillensin deniz dillensin camlar, aðaçlar dillensin balkonda Kezban teyze dillensin bakkal amca dillensin köþedeki kahvehane dillensin tüm çocuklarý ayaklandýralým yitirmiþ olduðumuzu bulmuþ gibi bir sevincin çýlgýnlýðýyla daðýlalým evler dillensin sözün dünyasý yenilensin göðüs kafesimde biriken heyecan dillensin susma çýkaralým toplumun aðzýný týkayan çabutu denizlerin þarkýsýna eþlik edecek ses lazým
susma sessizliðe bir alýþýrsa insan düþmandan evvel kendimiz, kendimizi öldürdük kýyým kazanmýþ demektir
menekþelere rengini hatýrlatan, söz ustasý susma bir ipek gibi bedenimi kaplasýn Nâzým sesin...
Sosyal Medyada Paylaşın:
çöldeki kelebek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.