Binbir besmele ile
ve hüsn-ünde zan
þehr-i ýþk ola
bilir /alâ külli hâl/
hamd’ola
.
.
Gün aya deðerken
kalktý perde-i sýr
titredi el
sekteye ramak kala kalp
sultânýný âyân etti Mýsýr
Kül yangýn doðurdu
güneþe kasdetti de
öldü öldü dirildi Leyl /
âbenim can pazarým
nefes sýcaðým
sol cenâhýmda s/akladýðým
b/en ben iken yas/akladýðým...
/
/
Kýrýk mýzrap
yâ Rab !
yâ Rab!
yâ Rab!
Konuþmaya dil gerek âczimi
ki Sen baðýþlayansýn
Kanmaya Nil gerek
ki ateþ-i firkâte gönül nasýl dayansýn
*
*
Kýyâma kalkýn ey sokaklar
terk-i diyâr eyleyen var
durdurun!
iki yakasý keskin kýlýç
öyle bir iç
içlendikçe yanar
yandýkça yakar
Ruz-i mahþeri mi beklersin ey vuslat!
.
.
Sevin ey þehr-i/yârim
göðünde günün izi
rüzgârýnda adýmlarýn tozu
kýz kulesinde nefes aldýðýnýn hayâli var
Hamd’olsun
Hamd’olsun
N.R.N.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.