BEAUJON HASTANESİ

I
Göðsümde
bir tren devrildi.
Ben bir kazaným.
Bir lastik teker.
Þarkýlarýn biraz
oksijen istedikleri
bu yaþlý yüreði sakinleþtirmeye
yeter mi bir iðne?
Göðsümde bir demir yýðýný
baðýmsýz olmak istiyor.
II
Yüzüm yok benim:
bir grafik, yanan bir düðme,
ekranda bir zigzag.
Kan benim kaným deðil,
bir þiþeden geliyor,
bir tur atýyor ve kentin altýnda
üvezaðaçlarýnýn ortasýnda
bir kanaldan çekip gidiyor.
Anonimliði öðreniyorum.
Bir sayýyým ben.
Süngerim.
III
Evren bir yatak,
ovasý var, plajý, tatlý tatlý
inleyen ýrmaðý var.
Buradakileri ziyaret ediyorum:
havlu, küvet,
kendisiyle tartýþtýðým þýrýnga
çünkü yaþam karmaþa, çünkü yaþam pýhtý.
Bazen bir örtü altýnda tir tir
bakým isteyen bir þiir
buluyorum.

Yatak, evrenim oluyor.
IV
Küçülmeyi öðrenmek gerek.
Dört duvar sarý
uzakta bir hastalýk ateþi gibi
geniþ alaným varken.
Pencere hiçliðe bakýyor,
gece korkuya.
Çýkarýp atýyorum ceketimi, ayakkabýlarýmý
ve on iki sözcüðe indiriyorum þu eski sözlüðü.
Giysi dolabý herhangi bir çocukluktan söz ediyor bana.
Tavandan biraz yaklaþmasýný istiyorum.
Tek kola ihtiyacým var
ve yarým bir dize.
Bir saat sürüyor bir yüzyýl.
Siliyorum bir perþembeyi, pazarý, salýyý.
Tasarruf ediyorum yaþlýlýktan.

V
Söyler misiniz, kimin kanýdýr
damarlarýmda dolaþan?
Cesaretiniz yok mu yanýtlamaya?
Laboratuar analizlerinden
yeterli bir sonuç çýkmýyor.
Ne þu adama ait bu kan
ne safkan ceylanlara,
ne de þafaktan önce
benim için toplanan yýldýzlara.
Bir hemþire sýr veriyor:
ÒDenizin kaný bu:
onca köpük, bir camgöz,
bir ada ve bir yýðýn esriklik!
Sosyal Medyada Paylaşın: