EĞER AKLIMDA OLMASAYDIN

Eðer aklýmda olmasaydýn
Saklýmda tutmazdým seni
Böyle her gece
Seni süslü hecelerle tanýmlamazdým
Susmazdým böyle gözlerine karþý
Bedenin bana yaklaþtýkça
Boncuk boncuk terlemezdim
Avuç içlerini gördükçe
Kendi ellerimden tutup
Ellerinin sýcaklýðýný
Hissetmeye çalýþmazdým
Böyle her gece
Oyunu ile ünlü bu þehrin
Karanlýðýna piyon olmaz
Ve kullandýrmazdým kendimi kimseye
Yüzümde “seni sevmek” hüznüyle yaþamaz
Arkadaþlarýmýn dalga konusu olmazdým
Umurumda olmazdý yaþam biçimim
Kendime iyi bakmaz
Saðlýklý aþk mekânlarýný
Mesken tutmazdým
Yüreðim, boþluðunda kaybolmazdý
Kendimi bulduðum yer
Gamzelerinin içi olmaz
Ve ben hep ayný yerde ölü bulunmazdým…
Solmazdým böyle gün be gün
Kaþýk kadar yüzüm kalmazdý
Çevreme duyarlýlýðým kadar susar
Duygularýmýn elverdiðince
Satýrlarýma ihtimal olmazdýn
Koca bir denizin ortasýndan
Sahile dalga gönderen
Ve her dalga sayýsý kadar
Ölüm çýrpýnýþlarýmýn sebebi olmazdýn
Kendimi “senli” hissedip de
Seni “benli” varsayýmlarla düþünmezdim…
Kalbimizin ayný ritimde çarpmasýna
Ve bakýþlarýmýza “ayýp” engeli takýlmadan
“Bir ihtimal” vakasýna umut baðlamazdým

Eðer aklýmda olmasaydýn
Aklýna gelmek için bu kadar çabalamazdým…

Fakat aklýna hiç gelmedim biliyorum,
Aklýnda bir “ben” olamadým
Bir ara “imkânsýzlýðýndan” geçtim
Onu da aklýn almadý, biliyorum…

Murat TUGAN
Sosyal Medyada Paylaşın: