YİTİRDİM AKLIMI GARİP DÜNYADA
Türlü türlü yokluk çektim yaþarken,
Yitirdim aklýmý garip dünyada.
Çýkan engelleri bir bir aþarken,
Yitirdim aklýmý garip dünyada.
Gün geldi aðladým gün geldi güldüm,
Bazen dalda diken, bazen de güldüm,
Kuruyup da soldum hasretle öldüm,
Yitirdim aklýmý garip dünyada.
Olana þükrettim yokluða sabýr,
Çileler içinde çektiðim kahýr,
Güldükçe aklýma geldi hep kabir,
Yitirdim aklýmý garip dünyada.
Dostlarým menfaat düþkünü çýktý,
Ana, baba, gardaþ restini çekti,
Yâr diye sevdiðim sevdamdan býktý,
Yitirdim aklýmý garip dünyada.
Vefasýzlar çýktý hep yollarýma,
Ah hüzünler doldu boþ kollarýma!
Baykuþ yuva yaptý loþ dallarýma!
Yitirdim aklýmý garip dünyada.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Ali AKBAŞ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.