Dinmeyen Matem

Dinmeyen Matem
Muradýmý matem tülleri örttü.
Umudum söndü, Güneþler göçtü.
Yalnýz kaldým geçti seneler
Hayat vereni görmedi gözler
Kaldýr perdeyi yüzünü göster

Dinmiyor matemim, sýzým.
Sensiz cihan kime lazým
Ölmeden gömülen haným!
Girdabý ören haini gördüm.
Tek kurtuluþ olmamalý ölüm

Bir sevgili bulamadým.
Gerçek murada varamadým
Yaprak dökümünü yaþadým
Yasýmý yaptým tutmaz mý ahým?
Boþuna mý yazdým aðladým?

Zindan içinde kaldý cihan
Þifa yok mu Kabe’den ?
Hüzün usandýrdý candan.
Hükümsüz mü okunan ezan?
Hak deðil mi din,Ýslam, Kur’an?

Ey âlemleri yaratan
Kaldýr perdeyi aradan
Göster kemali hükümran.
Usandým canýmdan
Bu can kaygýsý deðil

Ýsmail gibi býçaktan
Korkmam ölümden
Kaldýr perdeyi aradan
Ýkilikten usandým
Birlik, dirlik ararým.

Ýman, imaret yýkar kurt
Kardeþi kardeþ vurur.
Fesatlýk olmuþ onur.
Kimse bulmuyor huzur.
Girdapta kalmýþ yurt

Kullardan geçti gönlüm
Sana sabit gözüm
Kabe’ye yöneldi yönüm
Selamý okudum.
Mezarýmý kazdým.

Sana uçmaktýr yolum
Allah sana sundum elim
Kabe’ye yöneldi yönüm.
Canlar canýna ait gönlüm.
Allah siyah tülden yok mu kurtuluþum?

Abdullah Bedeloðlu


Sosyal Medyada Paylaşın: