hangi daða çarpsa geri dönüyor
seni eklediðim yalnýzlýðým
keskin bir býçaðýn üzerinde oturan düþlerim
yorgun zaman anýlarým gibi
her gidiþ bir veda deðil derdin
düþlerime sýðmayan kadýným derken
hala dokunuþlarýnla
tutunurken umutlarýma
þimdi yýkýlmýþ bir kent var içimde
duvarlarý harap
feryadý gök gürültüsünden baþka birþey deðil
gözler suskun
yürek ýssýz
yolcularý kayýp
yollarý çýkmazda
ve geçmiþe sarýlý kaldýkça üþüyen ben
hangi yöne dönsem
yüzüme vuran çaresizlik
belirsiz bir coðrafyada
yitip gitmiþ...
31/10/2007
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.