MUSA EMMÝMÝN KOYUNU
Çoktur hüzünü kederi,
Musa emmimin koyunu.
Kalmýþ bir kemik bir deri,
Musa emmimin koyunu...
Emmimin kafasý eser,
Kimisini asýp keser.
Biçare bahtýna küser,
Musa emmimin koyunu...
Her gün tek sýra dizilir.
Ezim ezim hep ezilir.
Korkudan dili çözülür,
Musa emmimin koyunu...
Gün doðmadan daða gider.
Acýmasýz çeltek güder.
Hallerine sabýr eder,
Musa emmimin koyunu...
Önüne gelene vurur.
Çok kötü sözler savurur.
Kalkýp da selama durur,
Musa emmimin koyunu...
Böyle sinir neye yarar.
Hep sürüyü korku sarar.
Kaçacak bir delik arar,
Musa emmimin koyunu...
Ýþin sonu neye varýr.
Et de tutmaz yaðsý erir.
Saat baþý tekmil verir,
Musa emmimin koyunu...
Kimi topal,kimisi kör.
Gel de hallerini bir gör.
Doktorlardan almýþ rapor,
Musa emmimin koyunu...
Nereye sürseniz gelir.
Çok büyük bereket olur.
Mahþerde hakkýný alýr,
Musa emmimin koyunu...
Ramazan, gezer yorulmaz.
Melek onlara vurulmaz.
Dilleri yok ki darýlmaz,
Musa emmimin koyunu...
Ramazan AKKAÞ
NEVÞEHÝR-Tepeköy
11.06.2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.