Severim Ben Seni Candan İçeri
Severim ben seni candan içeri,
Yolum ötmez bu erkandan içeri.
Nereye bakar isem dopdolusun,
Seni kanda koyam benden içeri!
O bir dilberdürür yoktur niþaný
Niþan olur mu niþandan içeri.
Beni benden sorman, bende deðülüven,
Suretim boþ yürür dondan içeri.
Beni benden alana ermez elim,
Kadem kim basa sultandan içeri.
Tecelliden nasib erdi kimine,
Kiminin maksudu bundan içeri.
Kime didar gönülden þule deðse
Onun þulesi var, günden içeri.
Senin aþkýn beni benden alýptýr,
Ne þirin dert bu; dermandan içeri.
Þeriat, tarikat yoldur varana,
Hakikat, marifet, andan içeri.
Süleyman kuþ dilin bilir dediler
Süleyman var Süleyman’dan içeri.
Unuttum, din-diyanet kaldý benden.
Bu ne mezhepdürür, dinden içeri.
Dinin terkedenin küfürdür iþi,
Bu ne küfürdür, imandan içeri.
Geçer iken, Yunus, þeþ oldu dosta,
Ki kaldý kapýda andan içeri...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.