Bu Ne Acayip Uğru

Ýstediðimi buldum, eþkere can içinde,
Taþra isteyen kendi, kendi pinhan içinde.

Kayýmdurur ýrýlmaz, onsuz kimse dirilmez,
Adým adým yer ölçer, hükmü revan içinde.

Bu týlsýmý baðlayan, cümle dilde söyleyen,
Yere, göðe sýðmayan, girmiþ bu can içinde.

Uðru olmuþ uðrular, yine kendini tutar,
Þahne kendisi olmuþ, kendi zindan içinde.

Tutun deyu çaðýrýr, uðru dahi çýðýrýr,
Bu ne acayip uðru, bu çaðýran içinde.

Siyaset meydanýnda, galebeden bakan o,
Siyaset kendi olmuþ, girmiþ meydan içinde.

Tartmýþ kudret kýlýcýn, çalmýþ nefsin boynuna,
Nefsini tepelemiþ, elleri kan içinde.

Sayru olmuþ iniler, Kur’an ününü dinler,
Kur’an okuyan kendi, kendi Kur’an içinde.

Yüce yüce aþk düzer, kenduzin anda bezer,
Gör nice cevlan ider, hýrka kaftan içinde.

Türlü türlü imaret, köþk-ü saray yapan o,
Kara nikap tutunmuþ, girmiþ külhan içinde.

Baþtan ayaða deðin, Hak’týr ki seni tutmuþ,
Hak’tan ayru ne vardýr, kalma güman içinde.

Bir isen birliðe gel, ikiyi elden býrak,
Bütün mana bulasýn, sýdk-ü iman içinde.

Ýþit iþit key iþit, marifet arif dili,
Marifetin mekâli, ilm-i Kur’an içinde.

Girdim gönül bahrine, daldým anýn ka’rýna,
Seyr ederken iz buldum, baktým bu can içinde.

Bu izimi izledim, saðým solum gözledim,
Çok acayipler gördüm, yoktur cihan içinde.

Yunus senin sözlerin, manadýr bilenlere,
Söyleniser sözlerin, devr-ü zaman içinde.
Sosyal Medyada Paylaşın: