Bizi güllerin iklimi tüketti.. Topraðý yaran filize, Tarlayý saran suya vurulduk. Sevdamýzýn vahþi atý, Alýp baþýný gitti. Bir yaz yaðmuru gibi Yaðdýk ve unutulduk..
Sýð yanlarýmýz da oldu ara sýra, Bazý küçük yalanlarýmýz.. El yordamýyla dalarken hayata, Bir parça telaþ, Bir parça ümittik.. Hiç yetiþemedik o vahþi ata..
O vahþi atla beraber, Ah, þu içimizdekiler, Sanki sökülürcesine Gitti gider, Gitti gider..
Bize bir tek günün çeliþkisi yetti.. Kuþkuyu soran bir göze, Dudaðý yoran bir söze kýrýldýk. Sevdamýzýn vahþi atý, Tutuþtu yelesinden. Kaldýðý yerden baþlanýr mý; Ateþ baðýþlanýr mý artýk?
Biz hiç ayrýlmayýz, derken, Azar-azar, bir ucundan, Aþktý o yitirdiðimiz, Ýnan sevgilim, aþktý.. Ben sana kýydým, Sen bana gücendin.. Ve durduramadýk o vahþi atý..
O vahþi atýn ardýndan, Ah, þu aramýzdakiler, Hiç yaþanmamýþçasýna Uçtu gider, Uçtu gider..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yusuf Hayaloğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.