Ne Kaldı

Ne kaldý senden geriye;
Birkaç hüzün þarkýsýndan
Ve göðsü yýpranmýþ bir sazdan baþka?

Ah, o hazin kalýntýsý ömrün..
Depremlerden arta kalmýþ bir yaðmanýn,
Kararmýþ, ezik hatýrasý..

Sana kul olmuþ gözüken,
Seni yere-göðe koyamayan
O patlayan avuçlardan ne kaldý;
Örselenmiþ teninden baþka?

Ne kaldý o leþ kargalarýndan,
Senden geriye ne kaldý?

Benimse, sana kýrýlmýþ yüreðim;
Ah yüreðim, deli dalgalar denizi,
Göðsümün kayasýný hýrpalar durur...

Ne kaldý senden geriye;
Horlanmýþ bir duyarlýlýktan
Ve boþa harcanmýþ sözlerden baþka?

Ah o yara, gurur yarasý...
Ýçimiz yangýn yýkýntýsý, viran;
Ýçimiz bir kül tablasý..

Sakin bir çaydým ovada;
Hiçbir dalý incitmeden akan.
Dudaðýmýn ucunda kanayan,
O kekremsi tadýndan baþka,
Ne kaldý selden ve kasýrgadan;
Senden aldýðým ne kaldý?

Benimse, sana çýldýrmýþ hasretim;
Ah hasretim, sonsuz ovalar kýsraðý,
Ömrümün çayýrýný soldurur gibi...
Sosyal Medyada Paylaşın: