İşte Gidiyorum

Belki son bir þey söylemek isterdin birilerine
Dert etme... Ben söyledim iþte senin yerine

Ýþte gidiyorum...
Karþýlýksýz bir aþka kurban ettim ömrümü!
Ýþte gidiyorum,
Toprak alsýn benim de bu hazin öykümü...

Ýþte gidiyorum... gurbet yorgunu gövdemi,
Çukura kim indirecek?
Ýþte gidiyorum,
Bu menfur cinayeti, þimdi çýkýp kim üstlenecek?

Çürüdü gözlerim,
Çürüdü yüreðim, bu yaðmurlu þehirde.
Ýþte gidiyorum,
Beni kaldýrýn, hicran kalsýn teneþirde.

Size, yüzyallardýr sesini kaybetmiþ
Bir türkü söyleyecektim;
Ve bir yayla rüzgarý þefkatiyle
Kirpiðinizin ucundan öpecektim...

Bir masum türküydü sadece
Yüz binlerce maðdurun gönlünde;
Belki söyleriz hep birlikte
Belki... mahþerin birinci gününde.

Nasýl sevmiþtim hepinizi,
Nasýl böyle oldu akýbetim?
Ve nasýl çöle döndü,
O benim gül-gülistan memleketim?

Ýþte gidiyorum,
Hiçbiriniz, hiçbir dilde beni anlamadýnýz.
Ben baþýmý verdim, sizinse
Ýnsafsýz bir linç oldu karþýlýðýnýz.

Ýþte gidiyorum,
Penceresiz bir dünyanýn bilinmez labirentine...
Ýþte gidiyorum,
’’Saçlarýndaki yýldýzlarý artýk koparabilirsin anne!’’

Sonunda kaptýrdým gönlümü
Ölüm denen o kaypak türküye.
Ve iþte kurtuldun benden
Þen olasýn ey sevgilim; Türkiye!

Elbet benim de vardý,
Kendime ve yurduma dair umutlarým.
Belki býraktýðým yerden sürdürür;
Dostlarým, karým ve çocuklarým...

Çatladý yüreðim, çatladý sazým.
Demek ki böyleymiþ yazým.
Sizlere armaðan olsun
Sizlerden ödünç aldýðým bu yürek sýzým.

Bu nasýl hapis Tanrým
Sabah-sabah bu ne hikmet, bu ne sis?
Kalbime son mermiyi sýkmak
Sana mý düþtü, ey güzel Paris?

Ýþte gidiyorum,
Kalmadý söyleyecek son bir sözüm.
Dediðiniz gibi olsun be!
Dediðiniz gibi olsun gözüm!

Ýþte gidiyorum,
Tükenmiþti inancým, bu nankör hayata dair.
Belki benim için birkaç mýsra döktürür
Hayaloðlu diye bir þair!..
Sosyal Medyada Paylaşın: