Demek Şimdi Gidiyorsun

Demek þimdi gidiyorsun;
Yazdýðýmýz son þiir, öyle yarým kalacak!.
Demek þimdi gidiyorsun;
Kuþlarýmýz acýkacak,
Saksýlarýmýz artýk sulanmayacak!.
Demek öykümüzü bir ruj lekesi gibi yapýþtýrýp
Aynanýn sahtekar yüzüne,
- Oy benim yaralým -
Demek þimdi gidiyorsun;
Beni böyle toz gibi daðýtýp
Merdivenlerin dibine!.

Her þey tamam, diyorsun, git...
Beni viran bir þehir gibi terket..
Haydi git!
Dýþarýsý ispiyon.. dýþarýsý ihanet..
Seni bir gören olmasýn,
Dikkat et!..

Dostlukmuþ.. ölüme yürümekmiþ..
Üstüne titremekmiþ.. Vefaymýþ!..
Aþk dediðin, zavallý bir kapýyý,
Duvara çarpýp çýkýncaya kadarmýþ...
Bana komaz deyip,
Sancýný bir kilo rakýya gömsen de gece yarýlarý,
- Oy benim yaralým -
Asýl sancý, uyandýðýnda
Bütün odalarý boþ görünce koyarmýþ!.

Gitmek istiyorsun, git...
Bir savaþçý asla vedalaþmaz!.
Durma git!
Dýþarýsý dinamit.. dýþarýsý enkaz!.
Þunu cebine koy,
Ne olur ne olmaz...

Eylül maðdurlarýydýk,
Kimsemiz yoktu...
Yaralarýmýz aman vermiyordu canýmýza..
Kimseye kýymamýþtýk oysa,
Masumduk...
Rahatsýz etmiyordu bizi bu yalancý tarih!
Yýrtýlan bir pankart gibi,
Þehirlerin ortasýna çýð düþürdüyse öfkemiz;
- Oy benim yaralým -
En az bir karýncanýn yüreði kadar,
Namuslu ve çalýþkandý ellerimiz!.

Artýk bitti, diyorsun, git...
Kýrýlsýn kapý-çerçeve, kýrýlsýn bu cam!
Sorma git!
Dýþarýsý panik, dýþarýsý izdiham!.
Biliyorum, seni vuracaklar bu akþam...

Ne çok fire verdik üst-üste;
Ne çok arkadaþ yitirdik
Bu tozlu yolculukta...
Kimliði tespit edilmemiþ,
Ne çok ceset vurdu,
Zeytin güzeli akþamlarýmýza!.
Büyük ütopyalar ve büyük daðlar gibi
Ýçerden çürümüþüz meðerse..
- Oy benim yaralým -
Her gelen ölüm yazmýþ,
Her giden ayrýlýk iþlemiþ,
Bu talihsiz gergefimize...

Kendini arýyorsun, git..
Aptal bir hayat kur,
Ýçinde beni barýndýrmayan..
Kalma, git!
Dýþarýsý barut, dýþarýsý gardiyan!.
Yine bir tek ben olurum, sana parçalanan...

Demek þimdi gidiyorsun;
Sonunda bizi de çökertiyor
Bu kancýk zelzele!.
Demek þimdi gidiyorsun;
Yýkýlan bir duvar gibi
Ömrime devrile-devrile...
Demek mecburi istikametlerin,
Ayrýlýðý gösteren o adaletsiz kavþaðýnda;
- Oy benim yaralým.. maralým! -
Demek þimdi gidiyorsun,
Ve bana bir tek seçenek kalýyor:
Güle-güle!.. güle-güle!..

Beni öldürüyorsun, git..
Kalmasýn sende kahrým, kalmasýn derdim..
Bakma, git!
Kafamý yumruklayýp
Ardýn sýra aðlarsam, namerdim...
Sosyal Medyada Paylaşın: