İlk Aşk'ın Hikayesi
Ben çok küçüktüm bir zamanlar
Dünya pek bir büyüktü gözümde
Babam Erzurum’dan yeni gelmiþti Eskiþehirim’e
Küçük bir varoþ mahallesinde
Küçük bir ev almýþtý bize
Eskiþehirimin o küçük varoþ mahallesinde
Büyük dostluklar sýðdýrdým yüreðime
Halý saha icad olunmamýþtý o zamanlar
Ama çok güzeldi Hilmi amcanýn arsasýndaki maçlar
Hilmi amcanýn arsasý herkezin toplanma yeriydi
o gün ne yapýlacaksa orda karar verilirdi
Kimi gün ormana gidilirdi
Kimi zaman da Gültepeli Kürtlerle kavga edilirdi
Pokemonlar vizyonda deðildi o zamanlar
Voltranlarýn devriydi
Mahalleler arsý çeteleþme meþhudu o zamanlar
Çetemizin adý da voltran çetesiydi
Fakat ne hikmetse
Her zaman Gültepeliler bizi döverdi
Ýcad olunmamýþtý o zamanlar
Tasolar,legolar,uzaktan kumandalý arabalar
evcilik oyunu revaçtaydý o aralar
Bülent Hüseyin Aysun ve ben
Bülent baba olurdu
Aysun anne
Hüseyin büyük kardeþ
Ben de küçük kardeþ
Yaþým Aysunla Bülentten biraz küçüktü ya
Çocuk rolü bana kalýrdý her zaman
Her zaman Bülent baba
Aysun da anne her zaman
Hüseyinle hiç geçinemezdik o zamanlar
Kavga ederdik sürekli
Hüseyin beni hep döverdi
Ben de dayýmýnoðluna söylerdim
O da Hüeyin’i döverdi
Sonra dayýoðlun beni dövdü diye
Hüseyin beni tekrardöverdi
Hüseyin beni hep döverdi ama
En iyi dostu olduðumu bilirdi
O da sindiremezdi Bülent’in baba olaþunu
Amcasýnýn oðluydu Hüseyin Aysun’un
Onu sevdiðimi de sezerdi
Yaz geldi mi
Baþlardý kiraz mevsimi
En tepesine çýkmayý marifet sayardýk aðaçlarýn
En büyüðünü ve en kýzýlýný seçerdik kirazlarýn
Aysun týrmanamazdý aðaca
Ben hep en yükseðe çýkardým
En büyüðünü, en kýzýlýný kirazýn
Hep ona atardým
Bir keresinde sahibi gelmiþti kiraz bahçesinin
Bütün çocuklar kaçmýþtý
Bir tek Aysun yakalanmýþtý
Sonra ben adamýn karþýsýna çýkmýþtým
O’nu býrak beni al demiþtim
Ýþte böyle olmuþtu
Bir aþk için kendimi ilk feda ediþim
Adam bakmýþtý karþýsýndaki maðrur sýçýrtmaya
Sen bu kýzýn kardeþi misin demiþti bana
Ben onu seviyorum deyince
Gevrek bi kahkaha eþliðinde
Demiþti ki:
’Hadi len piç; bacak kadar boyunla
Þu çelimsiz vücudunla
Sana mý kalmýþ bu kýzý sevmesi’
Aðlamaya baþlamýþtým sonra
Ne kadar çok seviyosun bu kýzý demiþti adam
Dedim her þeyden çok
Bu kirazlardan daha çok
Hüseyin’den daha çok
Bisikletimden daha çok
Annem kadar çok seviyorum Aysun’u
Adam aðlamaklý olmuþtu
Helal olsun len velet demiþti
Bir ömür sevin birbirinizi dedi bize
Bir sepet de kiraz verdi elimize
Saldý sonra ikimizi de
Yol boyunca konuþmadýk Aysun’la
Eve birkaç adým kala
’Yarýn yine evcilik oynar mýyýz?’ dedi bana
Yalnýz bu kez Bülenti çaðýrmayalým
Hüseyin, sen, ben oynayalým
Ben anne olayým sen de baba
Hüseyine koþtum hemen sonra
Bülenti dövelim dedim bir olup da
Seksendokuz yazýydý hiç unutmam
Bülent çok saðlam dayak yemiþti
Aysun da beni sevmiþti
Aradan 23 yýl geçmiþ þimdi
Aysun gazeteci oldu, Bülent mülkiyeli
Hüseyin harbiyeli
Aysun Bülent’le evlenip Hollanda’ya gitti
Bebekleri oldu geçen yaz
Hem de ikiz
Biri Yeliz, biri Filiz
Hüseyin üçüncü yýldýzýný takmýþ
Silopi’de þimdi
Aradan 23 yýl geçti
Aysun Bülent’i seçti
89 yazýný hiç unutmam
Aþký ilk hissediþimdi
Aþk için ilk savaþýmdý
Ýlk acý çekiþimdi
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.