Yüzünü Aradım, Geçtim
Yılmaz Odabaşı

Yüzünü Aradım, Geçtim

(Yitirdi�in her �eyde kazand��n bir �ey var; kazand��n her �eyde biraz yitirdiklerin. Bu y�zden birileri hep �s�n�p dururken dinmez ��melerin...)

Ben de benim olmayan �eylerle var�m; benim olan zaten benimse, olmayan �eylerle... Varsam, buradaysam belki de onlar i�in... y�z�n i�in belki de, y�z�n nerede?
Birbirini tekrarlayan g�nlerin yasl� bo�untusunda nedir arad�klar� insanlar�n? Bu ko�u�turmada, bin tela�la… Herkes birileriyle bir mutluluk d�� kuruyor; o d��le �slan�yor, o d��le uyuyup uyan�yorlar; sonra d��leri de yak�yor g�nler.Bu kez yeni bir d�� daha kuruyorlar; sonra bir daha, bir daha! B�t�n d��leri yak�yor g�nler...Ya�am yan�ltman�n, insanlar yan�lman�n ustas� olduk�a yine yeni d��ler deniyor ve deneniyorlar...
��te her d��n pe�ine bir �ark�y� tak�yorlar. d�� gidiyor, pe�is�ra �ark� da. Birden
parampar�a olu�unu g�r�yorlar d��lerin. Her d��le bir �ark�y� yak�yorlar...�ar-
k�lar yak�yorlar, �ark�lar onlar� yak�yor sonra...

/�nsan,
insan�n diyalekti�ine t�k�r�yor; insan� yak�yorlar! /

Bunlar� d��n�yorum ve ak�p gidiyor g�nler siyah beyaz resimler h�r��nl��nda. Sormu�tun ya, i�te her �ey ortada, her �ey! �nce ku�lar� vurdular orada, parampar�a par�alar� bir yana; bir bir savruldu yang�nlar�n ortas�na kanatlar� da! Soluk solu�a d��ar�day�m, seni buldum... Seni buldum ya, bu kez seni vurdular orada, seni...Her �ey s�rd� yine, her �ey! Bakt�m ki daha durmu� uzay�n rengini demliyor asalak d�nya. Bakt�m ki da�lar ve g�ller yine akraba; daha bembeyaz uyurken kad�nlar o esmer uykularda. Oysa seni vurmu�lard�, seni, orada!

Sonra gelip ge�en her sabahla �yle susad�m ki y�z�ne yoklu�unda... Y�z�n� �zledim, y�z�n�, anlasana! “Anlasana” diye yazd�m ve �� nokta koydum yan�na, ama bo�una, bo�una; “bo�una! ” diye yazd�m ve kalk�p d��ar� ��kt�m. saat 0.5’i birka� dakika ve bir miktar saniye ge�iyordu; a�aran g�n�n teninden sa�anak d�k�l�yordu.Y�z�n� arad�m...

Y�z�n� arad�m: Kalan ku�lar sen bu kentteymi�sin gibi u�uyorlard�. �nsanlar kalabal�k ve kabar�kt�; silahlar� ellerine, tetikleri parmaklar�na g�re se�iyorlard�.
U�aklar pike yaparken bu kentin g�klerinde, bak dedim, bakacak bir g��m�z bile kalmad� i�te! Y�z�n� arad�m g�ky�z�nde...

Y�z�n� arad�m: Sabah�n tenine birer birer da��l�rken i��iler; y�z�n� arad�m rastgele at�l�rken kahve �nlerine iskemleler. G�nler siyah beyaz resimler h�r��nl��nda ve ben burada, bir eski �a� enkaz�nda...K�zlar, boyan�p ku�an�p k�z k�za dans ederken d��nlerde, y�z�n� arad�m, kendi olan y�z�n� d��nlerde... Sonra gelinler korkular�n� atm��lard� e�iklere; yorgunluktu sonras� i�te, y�z�n� arad�m gelinlerde...

Y�z�n� arad�m, ge�tim...

Ge�tim: �ark�lar� parampar�a g�rmekten, bu sat�rlar� yazmaktan ge�tim! Oysa hep kalemimle de�il, bir g�n kan�mla k�pk�z�l yazmak istedikleri vard� benim de; onlar� hen�z yazmam�� olmaktan ge�tim... �al��ma masamdan kalkarak elimdeki fincan� duvara �arp�p parampar�a etmekten ge�tim...

Ge�tim: Sabahla birlikte kaynayan �orba kazanlar�n�n kokular�ndan, yol boyu uykular�n� alamam�� k�peklerin korkular�ndan; siyah ��klardan, �o�alan �ocuklardan, azalan a�a�lardan, arabesk feryatlardan ve ucuz umutlardan...
“�yiyim, sa�ol, sen nas�ls�n”l� merhabalardan; a��r a��r yay�lan ��p kokular�ndan, farlar�n� kapamay� unutmu� ta��tlardan, feodal �atolardan ve yasalara yelkovanl�k yap�p, kendinin saniyesi bile olamayanlardan…
H�zla kirlenen bir d�nyadan h�zla ge�tim...

Ge�tim: Sensizli�in tahri� olmu� s�z�lar�ndan, eksoz homurtular�ndan, cami avlular�ndan, d��leri i�di� orospulardan, yasad�� i� yapan yasa memrular�ndan ve ellerini �ald�rm�� ellerime bakmaktan ge�tim; sensizli�e inanmamaktan...
Bakt�m, sis kaplam��t� kenti; da��lsa sanki bir..k varm�� gibi! Sisleri yar�p ge�tim... Yoktun, kendimden ge�tim; k�zd�m, da��tt�m, sana k�f�rler ettim...
Bir bilsen sana ne g�zel k�f�rler ettim; yoksa kederden geberecektim…G�k-
y�z� her �eyi a��r a��r izledi; g�ky�z�n�n renginden ge�tim...

Sonra yeni ku�lar ��t� g�ky�z�ne. bir sevindim, bir sevindim; g�ky�z� y�zlerce kanatt� i�te! ama sen, sen orada bir ser�e gibi ��yor muydun yine?
��yordun ve bunu biliyordum; ��nk� her �ey ortada, her �ey! Bak, kimin temiz bir g�� varsa kirletip b�rakm��lar avu�lar�na; bu y�zden insanlar elleri ceplerde ��k�yorlar sabahlara. Co�kular deprem, sevin�ler s�tma...
S�yle senin y�z�n nerede, y�z�n? Nerede ba�lar bir a�k ve biter, nerede? Nerelere g�merim seni ben, nerelerde �l�rs�n oysa sen! Nerede, y�z�n nerede?

Sonra ��k�p bu kentin u�ultusuna �arp�yorum; bu kent de u�ultusunu bana �arp�yor, �arp��yoruz, kimseler g�rm�yor... Bir sorudur: “Kurtar�c�lar i�galci olabilir mi? Ya da i�galciler kurtar�c�? ”Bir de oturup y�reklerden damlayan terin hesab�n� tutuyorum... Hesab�n�, kimselerin bilmedi�i bah�elerin duda��nda kanayan uzak g�llerin. sevgiye b�t�n misillemelerin, gecelerin, seslerin, kederlerin... Karacada�l� bir �ocu�un kan ��ban�n�n, �emdinlili bir a��d�n, Kasrik’ten esen poyraz�n, Peru’da bir bal�k��n�n ve Botan’da yak�lan k�y evlerinin...�yle ac� ki her �ey unutmak istiyorum... Kendimi bir menek�enin rengine, bir g�l��e k(at�p) unutmak! Unutma d��ncesini bile unutmak...

Yitirmi�tim o a�k�n kimli�ini, h�k�ms�zd�... H�k�ms�ze h�k�ml� bir a�k� unutmak istiyorum...Ve asker �ocuklar�, mapus �ocuklar�, ayya� babalara sitemsiz �ocuklar�, yitirilmi� �ocukluklar�...U�ar� bir �ocuklu�u yitirmi� benim de y�z�m; y�z�m, zamans�z ihtilallerde. i�tilalleri tutun, �ocuklar erken ya�lanmas�nlar! Yaralar� tutun, g��leri �p��t�r�n, g�ky�z�n� d�n��t�r�n; yoksa �l�n�r aln�nda g�n�n! �lmeleri hani sessiz, hani gen�, unutmak istiyorum...Eski
yolda�lar�n g�zbebeklerinde kanayan bir d��n d��n� unutmak!
Unutmasam, ben de kalemimi kendim i�in k�raca��m...

Biz kapkara gecelerin g��nde k��k, ak noktalard�k; bir d��n�n, ne akl�klar gizler gece; ne akl�klar �yle susar gecede, ama �yle �yle �ok gecedir ki gece, akl��m�z� b�sb�t�n �rtecek kadar...
�rt�l��n�
usulca
akl��m�z�n,
unutmak istiyorum...
��te bundan co�kuyu sevmiyorum art�k �yle kabara k�p�re nehirler gibi; siz orada kalabal�k kal�n, sa�olun, yaln�zl�k iyi, yaln�zl�k iyi...

Yaln�zd�m, ��yordum ey �zlem! Beni bir g�n bu �zlem �ld�recekti. �lecektim bir g�n erken, belki kederden… Yak�n o g�n! beni yak�n, savrulup aks�n k�lle- rim dicle nehrinden...
Ak�p ge�erken g�nler siyah beyaz resimler h�r��nl��nda, sormu�tum ya, i�te her �ey ortada, her �ey!
Ben �l�r�m; da�lar ve g�ller yine akraba.../

Art�k g�n do�unca b�t�n dara�a�lar�n� kursunlar, kursunlar, kur-sun-laar! Her �ey bu kadar g�zelken, b�yle bir yan�yla s�� ya�anana, bo�ulana, savrulana, kirlenene dalkavukluk, �irkinli�e fig�ranl�k etmekten b�k-t��m!

Ya ku�lar? Sahi, ne demek ister kalan ku�lar?
Sosyal Medyada Paylaşın:

Yılmaz Odabaşı Şiirleri

En Çok Okunan Şiirleri

Ben Bir Erken Akşam Bileklerimde Bayat Bir İntihar Bir Aşk Yara Bir Liseli Silüeti Bir Nehrin Tükenişi Bitme BU SENSİN Buğulu Atlas CİZRE YOLUNDA GÜNEŞE BAKAN ASKER DAĞINIK GAZEL

Anasayfa

Şiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

İletişim

Yüzünü Aradım, Geçtim