Yenik Serçe

I
Yaban
ve asi
daðlara daðýlan taylar gibi.
ve yangýn
gençliðinin alazýnda ýþýltýlý býçaklar gibi.

Adana’da yollara dizilmiþ garlarda,
çýðlýk çýðlýða peronlarda
çocuklar gibiydi gözleri.

/Adý Nevin,
þarap içer, rüzgâr giyerdi geceleyin.../

II
O, kanadý kýrýk bir kuþtu,
beyaza vurulmuþtu;
kimseler görmedi bir baþka renk sevdiðini.
Kimseler…Görmedi kimseler kirlendiðini...

/Adý Nevin,
hüzün kokar ve korkardý geceleyin.../



III
“Kendini martýlarla bir tutma” derdim; “senin kanatlarýn yok. düþersin,
yorulursun, beni koyup koyup gitme ne olursun! ”*

O, kanadý kýrýk bir kuþtu,
gülümserken vurulmuþtu.
Kimseler görmedi uçtuðunu.
Kimseler…Görmedi kimseler öpüþtüðünü...

/Adý Nevin,
özlem tüter ve ç(aðlardý) geceleyin./

IV
“Iþýðýn” diyordu: Kýrýlýp düþtüðü yerlerden geliyorum; karanlýk kördü ve acýmasýz... Ellerimle kýrdým ben de kalan kanatlarýmý; kanat- larýmý kanatmaktan geliyorum...


-
Attila Ýlhan


V
O bir yenik serçeydi sýkýlýnca aðlamaya çýkardý. Sonra da çift çýkardýk; kar yaðardý, biz dinlemez, çýkardýk! O kentte bütün sokaklar biz yan yana yü- rümeyelim diye dar yapýlmýþtý, insanlar dar yapýlmýþtý, çýkardýk!

Kar durmazdý, üþüþürdü saçlarýna ve hep bir þeylere aðlardý o karlý havalarda...Avurtlarýna çarpan kar taneleri, gözyaþlarýnýn sýcak- lýðýna çarpýp erirdi... Erirdi... Biz yan yana, yana yana... Yana yana!

/O bir yenik serçeydi sýkýlýnca aðlamaya çýkardý,
ben yürüsem bütün yollar ona çýkardý.../

VI
Gitti... Kanatlarý yüreðimdeydi.
Kalan, elimde minyatür bir kuþ þimdi.
Yitirdim o aþkýn kimliðini;
h ü k ü m s ü z d ü r...

/Adý Nevin,
ihaneti tutuþturduk bir sabahleyin! /
Sosyal Medyada Paylaşın: