SINIRA VURUYORUM SINIRSIZ VURUYORUM
kendi katline iliþmiþ
þu benim sürgün ömrüm
sonrasý intihar kokan bir sevda
uçurumlarda
uçurumlar kendi diliyle anlatýlýr…
düþecektim ya, sanki sen atýldýn birden boynuma
göðe yaz… göðe yaz uçurumlar da aldatýlýr
kanýyorsa kan revan, ömrün
uçurumlarda yaslý ülkeler aðlatýlýr…
bir gül’dür benim ülkem
uslanmaz ve sulayan kendi gövdesini
yollarýný süngülerin
rahmetini buzullarýn kestiði…
daha sýnýra vuruyorum/sýnýrsýz vuruyorum
ey ülke, rahmine al ve yeniden doður beni
ben de o þarkýnýn giriþindeki
sözlere vuruyorum/apansýz vuruyorum
bu yüzden sesim,
þimdi yakýlmýþ defterlerdeki…
tartýlsam aðýrlýðýmca hüzün gelirdim
artarken gecelerde siren sesleri
ben de o cinayetlere sýnamýþtým gövdemi
kapýmda kül ve yaftalý cinayet bekçileri
sesim,
bu yüzden o eski ölümlerde kan lekeleri
sesim,
aðýrlýðýmca zincirlerdeki…
daha ölüme vuruyorum / ölerek vuruyorum!
sesim,
fýrtýna sonrasý karaya vuran cesetlerdeki
sesim,
o kanlý gömleklerdeki
bu yüzden ben de faili meçhûl bir cinayetim
bulun benim katilimi!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.